در جریان کاوش‌های باستان شناسی در جنوب بازار تهران، اسکلت انسانی متعلق به هزاره پنجم پیش از میلاد کشف شد. محمد اسماعیل اسماعیلی جلودار، سرپرست گروه باستانی شناسی گفت: "این کشف منحصر به فرد سابقه سکونت در محدوده شهری تهران را تا هفت هزارسال به عقب می‌برد."

به گزارش خبرگزاری میراث فرهنگی، سرپرست گروه باستان شناسی گفته است که آثار به دست آمده، پس از انجام آزمایش‌ها و اقدامات حفاطتی به موزه ملی ایران فرستاده و به نمایش عمومی گذاشته می‌شود.

سیدمحمد بهشتی، رئیس پژوهشکده میراث فرهنگی و گردشگری در گفت‌وگو با روزنامه شهروند گفت: "آنچه در کاوش‌های باستان‌شناسی در این منطقه از تهران به‌دست آمده، بسیار جالب توجه و مهم است. تا پیش از این قدیمی‌ترین اثری که در تهران به‌دست آمده بود متعلق به‌ هزاره اول پیش از میلاد یعنی سه‌هزار ‌سال پیش بود و این اسکلت، تاریخ تهران را بیش از دو برابر افزایش داده است."

به گفته کارشناسان میراث فرهنگی این کاوش‌ها از زمانی آغاز شد که دختری که اتفاقی در محدوده کارگاه فاضلاب مولوی عبور می‌کرده، متوجه تعدادی سفال در میان خاک‌های فاضلاب می‌شود، او این سفال‌ها را به سازمان میراث فرهنگی می‌برد و پس از آن گروهی از باستان‌شناسان به این محدوده اعزام می‌شوند و در کاوش‌ها به این اسکلت چند‌هزار ساله و مجموعه دیگری از آثار با ارزش تاریخی می‌رسند.

در این کاوش که در خیابان مولوی حدفاصل میدان‌های محمدیه تا قیام انجام شده علاوه بر بقایای این اسکلت که با زانوان خمیده و دستانی که از آرنج به سمت بالا جمع شده، آثار دیگری شامل قطعات فراوان سفال‌های ساده و لعابدار از دوره‌های صفوی و قاجار، مصالح آجری و سنگی و تزیینات کاشی‌کاری، اشیای استخوانی و تکه ظرف‌های شیشه‌ای به دست آمده است.

bbc news

کاخ سفید  اعلام کرد آزیتا راجی، ایرانی-آمریکایی را به عنوان نخستین زن سفیر ایالات متحده در استکهلم نامزد کرده است.

کاخ سفید خانم آزیتا راجی را یک استراتژیست بازرگانی، و یکی از مدیران پیشین بازار بورس نیویورک معرفی کرده که تخصص و تجربه‌‌اش در بازارهای مالی و اقتصاد جهانی، و تفکر استراتژیکش را در بسیاری از وظایف رهبری در بخش خصوصی به‌کار گرفته – از جمله در مشاغلی همچون ریاست هیأت امنا، بنیان‌گذار همراه، و نیز مشاور در شوراهای ملی و کمیته‌های منصوب مانند کمیسیون ریاست جمهوری برای بورسیه‌های کاخ سفید، کالج برنارد در دانشگاه کلمبیا، برنامه‌ سرمایه‌گذاری تجاری اجتماعی در کالج بازرگانی دانشگاه کلمبیا، گالری ملی پرتره‌ها در انستیتوی اسمتسونین، مشارکت ملی برای زنان و خانواده‌ها، و بسیاری از نهادهای دیگر.

در بیانیه کاخ سفید همچنین اشاره شده که خانم راجی در کارزار انتخاباتی آقای اوباما در سال ۲۰۱۲ (۱۳۹۱)، معاون رئیس بودجه ملی و رئیس صندوق پیروزی در ایالت‌های مردد بود. وی همچنین از سال ۲۰۰۸ (۱۳۸۷) عضو هیأت مشورتی کمیته ملی حزب دموکرات بوده است.

آزیتا راجی کارشناسی معماری و زبان فرانسه، و کارشناسی ارشد بودجه را از دانشگاه کلمبیا در نیویورک اخذ کرده و تحلیلگر معتمد مالی و عضو کمیته برتون وودز است.

خانم راجی متولد تهران است و سال‌های کودکی و نوجوانی را در ایران و کشورهای اروپای غربی گذرانده است. او مدرک دیپلمش را از دبیرستان بین‌المللی لوزان سوئیس دریافت کرد، و در آنجا علاوه بر موفقیت‌های درسی، در رشته‌های اسکی و شطرنج‌ هم رقابت می‌کرد. خانم راجی در ۱۷ سالگی در آمریکا وارد دانشگاه شد. وی در کشورهای خاورمیانه، آمریکای لاتین، اروپای غربی و خاوردور زندگی، تحصیل و کار کرده و علاوه بر فارسی و انگلیسی، به زبان فرانسه هم تسلط دارد.

کاخ سفید می‌گوید خانم راجی آگاهی جهانی و دیدگاه فرهنگی گسترده‌اش را در زندگی و شغلش به‌کار گرفته است. وی اینک با خانواده‌اش ساکن شمال کالیفرنیاست.

رخدادنگاران بر اين باورند كه «ماركوس‌آنتونيوس» -یکی از سران دومین حکومت سه نفره روم در روم باستان- با آهنگ به چنگ آوردن ايران‌زمين و دست‌نشانده كردن پارتيان، بزرگترين لشكركشي باختر(:غرب) را در برابر ايرانيان رهبري كرده است. اين لشكركشي كه در روز ١٧ امرداد ٢٠٥١ سال پيش-٣٧ پ.م-  آغاز شده است در پايان با شكست روميان از سپاهيان اشكاني به انجام رسيد. 

اُرد بزرگ پادشاه پارت‌ها، پس از نابودي سپاه كراسوس، كردارهاي جنگي و سياسي خود را در آسياي كوچك سوريه و فلسطين دنبال كرد و پيروزي‌هاي با ارزشي به‌دست آورد. فرمانده‌ي سپاهيان اشكاني در اين نبردها در دست «پاكور» فرزند اُرد بود. اما اين شاهزاده‌ي جوان پارتي در برابر سپاهيان رومي شكست خورد و اندوه بزرگي را براي اُرد، شاه بزرگ پارتي به‌جا گذاشت. اُرد در ٢٠٥١ سال پيش-٣٧ پ.م-، پسر ديگرش فرهاد-فرهاد چهارم- را جانشين خود كرد و به سود او از تخت شاهي كناره‌گيري كرد. اما فرهاد به دنبال برادركشي وحشتناكي كه انجام داد از جان پدر سالخورده‌ي خود نيز نگذشت و او را نيز به‌سرنوشت برادران گرفتار كرد. 
بدين‌گونه فرهاد چهارم از همان آغازشاهي تخت و تاج را در خون پدر و برادران آلود. حتا برخي از بزرگان كه هموند(:عضو) مجلس مَهستان بودند يا به‌فرمان شاهنشاه اشكاني كشته شدند يا راه فرار را در پيش گرفتند. يك تن ازبزرگان به نام «مونه‌زوس»‌ كه از دوستان نزديك پاكور بود و گويا تا اندازه‌اي به همين شوند(:سبب) بدگماني فرهاد را برانگيخته بود، به آنتونيوس پناه برد. آنتونيوس هم جانبداري از او را بهانه كرد و به دنبال پيوند و ياري پادشاه ارمنستان، درصدد برآمد از ناخرسندي مردم سود جويد و با بركناري يا كشتن فرهاد، سرزمين پارت را به‌گمان خويش دست نشانده‌ي روم سازد. ماركوس‌ آنتونيوس سرانجام با سپاه بسيار بزرگي كه به گفته‌ي پلوتارك آسيا را به لرزه مي‌آورد و حتا خبرهاي آن هندي‌هاي آن‌ سوي باختر را مي‌ترساند راهي جنگ با پارت شد.

وي از راه ميان‌رودان به ايران نتاخت تا دچار سرنوشت «كراسوس» در جنگ حران شود بلكه راه ارمنستان و آذربايجان را در پيش گرفت تا از سواره‌نظام اشكاني و خدنگ(:تير) سربازان پارتي كمتر آسيب ببيند. پيشرفت او در آغاز برق‌آسا بود و به زودي مادِ آذربايجان را از سپاه اشغالگر خويش پر كرد. اما رويارويي با لشكر پارت و به‌ويژه شيوه‌ي جنگ و گريز آن‌ها، كشتار بسياري را به سپاه روم وارد آورد.  افزون برآن فرا رسيدن زمستان در كنار نبود خوراك براي لشكر انبوه روم دشواري‌هاي بسياري ايجاد كرد.

سردار عاشق پيشه‌ي رومي كه مي‌خواست زمستانش را در خاك مصر و در كنار «كلئوپاترا»–ملكه‌ي مصر- بگذارند با شتاب، حتا بي‌آنكه توانسته باشد درفش‌هاي رومي و مردان دربندي را كه پارت‌ها از لشكر كراسوس به‌دست آورده بودند از آن‌ها پس بگيرد، راه عقب‌نشيني را در پيش گرفت. اين در حالي بود كه در راه بازگشت از جنگ و گريز دسته‌هاي سپاه فرهاد چهارم آسيب‌هاي بسيار ديد. افزون‌بر اين با وجود كوشش او در در نگه‌داري يك‌پارچگي سپاه، از بروز اسهال خوني و نوعي بيماري رواني واگيرداري كه ميان اردوي او گسترش يافت جايي براي آرامش و يك‌پارچگي در سپاه او نماند. بدين‌گونه آنتونيوس پس از دادن تلفات سنگين، كه نزديك به ٢٥٠٠٠ تن از سپاه ١١٠٠٠٠ نفري او را از ميان رفت، از راه ارمنستان به سوريه بازگشت و در فنيقيه، در مكاني ميان صيدا و بيروت، كلئوپاتراي زيبا را در كنار خويش يافت. از اين شكست روم كه ماركوس آنتونيوس نمي‌خواست آن را شكست بداند، چنان دست‌آوردهايِ جنگي(: غنيمت) هنگفتي به ايرانيان رسيد كه در تقسيم آن فرمانرواي آذربايجان از بهره‌‌اي كه فرهاد به او داد ناخرسند شد و بي‌آنكه ابروي خويش را خم كند از شاه رنجيد. اين آزردگي، فرمانرواي آذربايجان را واداشت تا سوداي جنگ با پارت را دوباره در آنتونيوس برانگيزد.

آنتونيوس نيز براي جبران شكست گذشته‌ي خويش –كه خودش آن را شكست نمي‌خواند- به پشت‌گرمي فرمانرواي آذربايجان، در ٢٠٤٨ سال پيش-٣٧ پ.م-  آهنگ لشكركشي ديگري به ايران  كرد. اين لشكركشي دوم به‌زيان استقلال ارمنستان انجاميد. اما اينكه پادشاه آن-«ارته‌وزد»- به‌دست آنتونيوس و بيش‌تر از روي نيرنگ، به دام افتاد و دربند شد، براي فرهاد مايه‌ي خرسندي نيز شد. افزون‌براين، آنتونيوس كه همزمان با اين لشكركشي درگير مبارزه با قيصر «اوكتاويوس» بود ناگزير به بازگشت به آسياي كوچك شد و دوباره رخداد‌هاي سه سال پيش در لشكركشي نخستش دامن او را گرفت. سربازان پارتي بلايي بر سر سپاهيان رومي آوردند كه حتا آنتونيوس بارها در راه بازگشت به حالِ سربازانش گريست. از آن گذشته اين كردار آنتونيوس در لشكرشي دومش به ايران، شوندي شد بر آن‌كه فرمانرواي آذربايجان از خشم و كين فرهاد در امان نماند و ارمنستان نيز دوباره هم‌پيمان پارت شود. «آرتاشس» پادشاه تازه به تخت نشسته‌ي آن كه گويا از سوي اشكانيان در برابر روم نيرومند و برانگيخته(:تحريك) مي‌شد در آن‌جا همچون قهرمان ملي شناخته شد. بدين‌گونه، فرهاد چهارم از دو لشكركشي ماركوس آنتونيوس، كه بزرگان پارتي او را در برابر وي برانگيخته(:تحريك) بودند آسيب زيادي نديد و با اين پيروزي برگ زرين ديگري را پس از نبرد «حَران» و شكست كراسوس به تاريخ پارت‌ها افزود. رومي‌ها از اين رخداد درس بزرگي گرفتند، مزه‌ي شكست از سپاهيان فرهاد چنان تلخ در جان آن‌ها نشست كه هرگز آن را فراموش نكردند و تا پايان دوران زمام‌داريشان هرگز چنين لشكر بزرگي را به سرزمين‌هاي خاوري و آسيا نياوردند. 

امرداد نیوز

bbc news

رامين گلستانيان، دانشمند ايرانی موفق به دريافت جايزه ۲۰۱۴ هول‌وک در رشته فيزيک شد. آقای گلستانيان که در حال حاضر در دانشگاه آکسفورد است، کارشناسی فيزيک را در دانشگاه صنعتی شريف و کارشناسی ارشد و دکتری را در دانشگاه تحصيلات تکميلی زنجان به پايان برده است.

جايزه موسوم به هول‌وک «Helweck» با تلفظ انگليسی و الوک با تلفظ فرانسه، به ياد فيزيکدان فرانسوی «برنار الوک» نامگذاری شده و از سال ۱۹۴۵ به صورت مشترک توسط انجمن‌های فيزيک فرانسه و بريتانيا به فيزيکدانانی که طی ۱۰ سال به طور مداوم کار و تحقيقی برجسته در حوزه فيزيک انجام داده باشند، اهدا می‌شود.

فرنارد الوک که اين جايزه به اسم او نامگذاری شده، مدير آزمايشگاه کوری بود که در زمان اشغال فرانسه توسط آلمان نازی در جنگ جهانی دوم شکنجه و کشته شد.

اين جايزه به دليل فعاليت‌های آقای گلستانيان در زمينه مواد نرم فعال و به خصوص شناگران ميکروسکوپی و ذرات کولوييدی فعال به وی اهدا می‌شود. مراسم رسمی اعطای جايزه قرار است روز پنجم شهريورماه برگزار شود.

دوبی، سرزمین مدرن و پیشرفته آن سوی آب‌های خلیج فارس که حاکمانش تا دو سه سال پیش برای جذب سرمایه‌گذار و گردشگر ایرانی از هیچ تلاشی مضایقه نمی‌کردند، ‌مدتی است به منبع اخبار ناخوش برای ایرانیان ‌تبدیل شده است؛ از ادعاها و زیاده‌خواهی‌هایی که حاکمان آن دیار درباره جزایر ایرانی مطرح می‌کنند تا آزار و اذیت گردشگرانی که با هزینه‌های سنگین از ایران راهی آنجا می‌شوند.

به گزارش «تابناک»، در روزهای گذشته، اخباری از شیخ‌نشین دوبی مخابره شد که حکایت از آن داشت که جذابیت‌های مصنوعی این شهر داغ ساحلی برای ایرانیان، جایش را به نا‌امنی داده و بی‌دلیل نیست که هر ساله از حجم ایرانیانی که برای تفریح به آنجا سفر می‌کنند، کاسته شده است. 

بنا بر‌ این اخبار، اواخر هفته گذشته، دو گردشگر زن ایرانی در ساحل جمیره، یکی از سواحل معروف دوبی مورد تهدید و تجاوز سه مردی که خود را پلیس معرفی کرده بودند، قرار گرفته‌ و ‌‌پس از پنج ساعت پول‌هایشان نیز دزدیده ‌و‌‌ رها شدند؛ رخدادی تلخ که با توجه به شهرت محل وقوع رویداد، حکایت از نا‌امنی شدید دوبی برای گردشگران دارد. 

به گزارش ایسنا، در سال ۲۰۱۳ شمار گردشگران ایرانی که به دوبی سفر کردند، ۱۴.‌۱ درصد کاهش داشت و به عدد ۲۷۸ هزار تن در کل سال رسید که معنای آن، رقم خوردن بزرگ‌ترین کاهش سالانه‌ گردشگر در دوبی به دست ایرانیان بود؛ کاهشی که اگر در مقام قیاس آن با گردشگران ایرانی وارد شده به دوبی در سال ۲۰۱۱ برآییم، بسیار چشمگیر است. 

در آن سال، ایرانیان با ثبت عدد ۴۷۷ هزار مسافر ورودی به دوبی، رتبه چهارم را در زمینه صدور گردشگر به دوبی داشتند که در قیاس با امروز، تقریبا به نصف کاهش یافته است. اتفاقی که نقش بحران اقتصادی و سقوط ارزش پول کشورمان در آن بسیار چشمگیر است؛ اما جدای آن، نحوه برخود بد اماراتی‌ها با گردشگران ایرانی و کاهش امنیت این شهر کشور هم در آن سهم بسزایی دارد، تا جایی که می‌بینیم نرخ سفر گردشگران ایرانی به دیگر مقصدهای رایج گردشگری جهان تا این اندازه کاهش نشان نمی‌دهد.این در حالی است که طی سال‌های گذشته، توسعه برخی مناطق گردشگری در دوبی، گسترش شدید خطوط هوایی این کشور و عواملی از این دست، علی القاعده باید به افزایش تمایل گردشگران در سفر به این خطه همراه شود که برای ایرانیان این گونه نبوده است. 

بدین ترتیب، می‌شود حدس زد که وقوع حوادثی نظیر آنچه برای دو گردشگر ایرانی در هفته گذشته رخ داده، تا چه اندازه در تغییر ذائقه گردشگران ایرانی نقش داشته است؛ آنجا که چند تن پس از مصرف مواد مخدر، راهی ساحل جمیره شده و دو گردشگر ایرانی را می‌ربایند و بی‌مقصد خاصی، با خودرویی که حامل دو زن دزدیده شده است، با خیال آسوده در آن اطراف گشت می‌زنند و نگرانی از دستگیر شدن ندارند! 

اوج نا‌امنی هنگامی قابل درک می‌شود که بدانیم جیغ و فریاد زنان ربوده شده در نیمه‌های شب به گوش ‌کسی نمی‌رسد تا مردان روبند زده به راحتی نیت شوم خود را عملی کنند و از تهدید گردشگران آزار دیده برای مراجعه نکردن ایشان به پلیس هم ابایی نداشته باشند؛ جالب‌تر اینکه مردان جوان اماراتی بر خلاف آنچه در تصویر‌سازی از ایشان اعلام می‌شود، از دزدیدن اموال و پول زنان آزار دیده هم صرف‌نظر نمی‌کنند تا ثابت شود که خوبی‌های این دیار، سراب‌‌ است و بس. 

اگر به این موارد شوم، لغو اقامت و اخراج برخی هموطنانمان در چند سال اخیر، انسداد سرمایه ایرانیان به دلایل واهی همچون تحریم، برخورد بد پلیس در اماکنی مانند فرودگاه با ایرانیان و اقدامات عجیب و غریب دیگر را به آن بیفزاییم‌ و به یاد آوریم که پس از همه رخدادهای ‌ریز و درشت روی داده، واکنش درخوری از سوی مقامات ایرانی نشان داده نشد، درخواهیم یافت چرا زشتی‌های این خلیفه‌نشین برای گردشگران ایرانی به ‌دست‌درازی هم رسیده است. 

اینجاست که جا دارد، منتظر واکنش رسمی مسئولان کشورمان به این دست اتفاقات باشیم و در کنار آن از هموطنانی که قصد سفر به دیار برج‌های سر به فلک کشیده و ماشین‌های گران قیمت تولید شده در غرب را دارند، بخواهیم پیش از سفر به این دیار، تصور خود را از این دیار تغییر داده و آن گونه نپندارند که هیچ خطری در آنجا در کمینشان نیست!

واقعا تا کی می خواهیم پولهای ایرانی خود را صرف آبادی کشور های عربی اطرافمان کنیم ؟

زیگرید لطفی، مترجم آثار ادبیات معاصر فارسی به زبان آلمانی در نهم شهریور در تهران درگذشت.

خانم زیگرید لطفی، زاده آلمان و دارای درجه دکترا در رشته زبان و ادبیات از دانشگاه گوتینگن آلمان بود.

او پس از ازدواج با محمدحسن لطفی، مترجم سرشناس آثار افلاطون و فلوطین، در شصت سال گذشته در ایران زندگی می‌کرد.

پس از درگذشت محمدحسن لطفی در سال ۱۳۷۸، خانم لطفی همچنان در ایران ماند.

یکی از نخستین ترجمه‌های او داستان "به کی سلام کنم؟" نوشته سیمین دانشور بود که در مجموعه داستان‌های کوتاه فارسی با عنوان "در نفس اژدها" (Im Atem des Drachen) در سال ۱۹۸۱ منتشر شد.

در همین مجموعه، داستانی نیز از کتاب "در این ولایت" علی‌اشرف درویشیان با ترجمه زیگرید لطفی منتشر شده است.

در سال ۱۹۹۷ میلادی انتشارات بِک آلمان مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه صادق هدایت را با عنوان "آفتاب‌پرست" به زبان آلمانی منتشر کرد که مترجم چهار داستان از آن زیگرید لطفی بود؛ از آن جمله داستان‌های "سگ ولگرد" و "تاریکخانه".

با این همه خانم لطفی به عنوان مترجم در ایران چندان شناخته شده نبود؛ تا آن که با ترجمه رُمان "جای خالی سلوچ" نوشته محمود دولت‌آبادی به زبان آلمانی منتشر شد.

انتشار این کتاب در سال ۱۹۹۱ میلادی در کشورهای آلمانی زبان، نام او را در کنار نویسنده کتاب در میان علاقه‌مندان با ادبیات فارسی مطرح کرد.

زیگرید لطفی چند سال پس از آن، متن کوتاه شده رُمان "کلیدر" دولت‌آبادی را نیز به زبان آلمانی ترجمه کرد که در سال ۱۹۹۷ میلادی در یک جلد منتشر شد.

آقای دولت‌آبادی در گفت‌وگویی با خبرگزاری دانشجویان ایران ضمن درگذشت خانم لطفی گفت: "زیگرید لطفی اولین کسی بود که کارهای مهم مرا به آلمانی برگرداند. قبل از او دکتر رهنما ترجمه کارهای کوچک را آغاز کرده بود و پیش از او بزرگ علوی."

او افزود: زیگرید لطفی آن‌قدر به رمان کلیدر علاقه داشت که می‌گفت می‌دانم عمرم کفاف نمی‌دهد همه کتاب را ترجمه کنم. به ناشر گفته بود بگذار مجلد آخر را ترجمه کنم، ولی ناشر گفته بود سه مجلد دیگر چه می‌شود؟ دوست داشتم می‌توانست مجلد آخر (جلد ۹ و ۱۰) را ترجمه کند، ولی متأسفانه این اتفاق نیفتاد و از دنیا رفت."

زیگرید لطفی در معرفی ادبیات داستانی معاصر ایران در کشورهای آلمانی‌زبان نقشی مهم داشت. ترجمه‌های او از دو رُمانِ "جای خالی سلوچ" و "کلیدر" محمود دولت‌آبادی به زبان آلمانی، سرآغاز و راهگشای انتشار آثار دیگری از ادبیات معاصر فارسی در آلمان و دیگر کشورهای اروپایی بود.

ترجمه رمان همسایه‌ها نوشته احمد محمود و چند داستان کوتاه از زویا پیرزاد به زبان آلمانی از دیگر کارهای او بود. 

bbc news

«جواهرات پارسی»، عنوانی است که در وبسایت قطار عقاب طلایی دانوب برای سفر به ایران برگزیده شده است. این قطار با ۱۳ واگن مجلل با روکش‌های چوبی، به سبک قطارهای دهه ۵۰ میلادی طراحی شده است.

ایران این روزها نسبت به گردشگران غربی پذیراتر است، همین باعث شد که ما هم به فکر برنامه‌ریزی بیفتیم.»

این جمله مارچلا بکه، مدیر فروش شرکت نوستالوژیا، است که قرار است یک قطار مسافربری دولوکس اروپایی را از مجارستان به ایران بفرستد.  شرکت او که زیرمجموعه راه آهن دولتی مجارستان است، تصمیم گرفته است اولین سفر این قطار خصوصی با خدمات ۵ ستاره را ۲۵ مهر ماه امسال از بوداپست آغاز کند.قطار «عقاب طلایی دانوب»، پس از گذشتن از رومانی، بلغارستان و ترکیه، با حدود ۷۰ گردشگر به ایران وارد می‌شود و به زنجان می‌رسد.

«جواهرات پارسی»، عنوانی است که در وبسایت قطار عقاب طلایی دانوب برای سفر به ایران برگزیده شده است. این قطار با ۱۳ واگن مجلل با روکش‌های چوبی، به سبک قطارهای دهه ۵۰ میلادی طراحی شده است.

بلیت قطار بین ۱۰ هزار تا ۲۳ هزار دلار به فروش رفته است و شرکت برگزار کننده به علاقمندان اعلام کرده که بلیت‌های ۲۰۱۴ تمام شده است. اما علاقمندان نگران نباشند چون ۵ سفر هم برای سال ۲۰۱۵  برنامه‌ریزی شده است.

مسافران این قطار که بیشتر انگلیسی و استرالیایی هستند، پس از زنجان عازم یزد شده و از آنجا به اصفهان و شیراز می‌روند تا آنگونه که در وبسایت قطار عقاب طلایی دانوب آمده، از حافظیه، مجموعه وکیل و پرسپولیس، مهمترین سایت باستانی ایران، بازدید کنند.

در این سفر، مهمانداران با ورود به ایران، پذیرایی با مشروبات الکلی را متوقف کرده و فقط نوشابه‌های غیرالکلی سرو خواهند کرد.

قطار عقاب طلایی دانوب، در مسیر بازگشت، مسافران خود را پس از دو هفته سرانجام در تهران پیاده می‌کند تا با هواپیما به کشورهای خود بازگردند.

رامین گلستانیان، فیزیک‌دان ایرانی و استاد دانشگاه آکسفورد، برنده نشان "هول‌وک" از انجمن‌های فیزیک بریتانیا و فرانسه شد. این یکی از مدال‌های معتبر جهانی در این رشته است.

نشان Holweck، از جوایز عمده جهانی در رشته فیزیک است که هر سال در انتخاب مشترک انجمن فیزیک بریتانیا و انجمن فیزیک فرانسه به یک فیزیک‌دان می‌رسد.

این نشان که جایزه نقدی هم به همراه دارد، یکی از چهار مدالی است که این دو انجمن به فیزیک‌دانان می‌دهند و به طور چرخشی به پژوهشگرانی داده می‌شود که در بریتانیا و فرانسه مستقر هستند.

طبق اعلام انجمن‌های فیزیک بریتانیا و فرانسه، این نشان به دلیل "نقش پیش‌تاز رامین گلستانیان در زمینه مواد نرم فعال و به خصوص شناگران میکروسکوپی و ذرات کولوییدی فعال" به او می‌رسد.

به نوشته وبسایت انجمن فیزیک ایران، آقای گلستانیان کارشناسی فیزیک را در دانشگاه صنعتی شریف خوانده و سپس برای کارشناسی ارشد و دکتری، در دانشگاه تحصیلات تکمیلی زنجان ادامه داده است.

او پس از آن مدتی در هیات علمی همان دانشگاه بوده است.

این فیزیک‌دان در حال حاضر استاد فیزیک دانشگاه آکسفورد است.

این جایزه به یادبود "فرناند هول‌وک"، فیزیک‌دانی که در زمان اشغال فرانسه توسط نازی‌ها در جنگ جهانی دوم در دست گشتاپو شکنجه و کشته شد، به اسم او نام‌گذاری شده است.

جایزه و نشان رامین گلستانیان هفته آینده روز چهارشنبه ۲۷ اوت در مراسمی در فرانسه به او داده می‌شود.

bbc news

در قرن سوم هجری پس از حمله اعراب به ایران، نیاکان پارسیان امروز هند به دلیل آزار و اذیت مذهبی از سوی مسلمانان به هند کوچ کردند. جمعیت پارسیان هند حدود صدهزار نفر برآورد می‌شود. بسیاری از آنان هرگز ایران را ندیده‌اند.جامعه پارسیان زرتشتی در هند، که نیاکانشان صدها سال پیش از ایران به هند کوچ کردند، هنوز آئین‌ها و باورهای خود را پاس می‌دارند. در قرن سوم هجری پس از حمله اعراب مسلمان به ایران، نیاکان پارسیان امروز هند به دلیل آزار و اذیت مذهبی از سوی مسلمانان به هند کوچ کردند. جمعیت پارسیان هند در حال حاضر حدود صدهزار نفر برآورد می‌شود و اکثر آن‌ها در شهر بمبئی زندگی می‌کنند.

با گذشت حدود ۱۲۰۰ سال از کوچ پارسیان به‌ هند، نوادگان آن‌ها بسیاری از سنن ایرانی را حفظ کرده‌اند.بسیاری از این پارسیان هرگز ایران را ندیده‌اند.در کتاب "قصه سنجان" به زبان بهمن پسر کیقباد که از جمله معدود نوشته‌های بازمانده از ادبیات پراکنده و اندک زرتشتیان به زبان پارسی است، نیاکان پارسیان هند سفر مخاطره‌آمیزی از ایران به هند داشته‌اند. قصه تلخ و دردناک کوچ بخشی از ایرانیان زرتشتی به هند، نسل به نسل و سینه به سینه روایت شده تا سرانجام مردی از نسل آن مهاجران، این روایت شفاهی را به نظم درآورده است.بهمن کیقباد حدود سال ۱۶۰۰ میلادی منظومه "قصه سنجان" را نوشته است. او در این منظومه تاکید کرده روایت کوچ پارسیان زرتشتی از ایران به هند که سینه به سینه منتقل شده را از موبدان مورد اطمینان شنیده و به نظم درآورده است.

او همچنین نوشته که در این روایت دردناک از هر صد تنها یکی را نوشته و اصل روایت مفصل‌تر است.این گروه از پارسیان زرتشیتی پس از شکست ساسانیان از مسلمانان از ترس مسلمانان ابتدا به کوه‌های خراسان پناه بردند و حدود ۱۰۰ سال در این کوه‌ها زندگی کردند. آن‌گاه به سوی جزیره هرمز روانه شدند. در "قصه سنجان" آمده: مقام و جای و باغ و کاخ و ایوان / همه بگذاشتند از بهر دینشان / به کوهستان همی ماندند صد سال/ چو ایشان را بدین‌گونه شده حال / ابا دستور و بهدین یگانه / بسوی شهر هرمز شد روانه.پارسیان زرتشتی که نمی‌خواستند مورد اذیت و آزار مسلمانان قرار بگیرند، چند سالی هم در جزیره هرمز باقی ماندند (حدود ۱۵ سال) تا این‌که پای مسلمانان به جزیره هرمز هم باز شد. وقتی اوضاع را ناگزار دیدند، با صلاحدید بزرگان قوم خویش روانه هندوستان شدند. در "قصه سنجان" آمده: زن و فرزند در کشتی نشاندند / به‌سوی هند کشتی تیز راندندآن‌طور که در کتاب "قصه سنجان" آمده کشتی در دریا دچار طوفان می‌شود. پارسیان زرتشتی در کشتی طوفان‌زده، آتش بر می‌افروزند، گرد آتش جمع می‌شوند و برای رهایی از این مصیبت "دست به دعا" می‌برند.

به هر تقدیر دریا آرام می‌گیرد و پارسیان زرتشی کشتی را به سوی گجرات هند می‌رانند.پارسیان پس از رسیدن به گجرات از "جادی رانه" حاکم گجرات "پناه" می‌جویند. حاکم گجرات با چند شرط به آن‌ها اجازه اقامت می‌دهد، از جمله این‌که جنگ‌افزارهایشان را از خود دور کنند و خلع سلاح شوند. پارسیان شرایط حاکم گجرات را می‌پذیرند.حاکم گجرات قطعه زمینی در دشتی وسیع به پارسیان می‌دهد تا بتوانند در آن بنایی فراهم کنند و آتش بهرام را در آن روشن نگهدارند. پارسیان این دشت وسیع و سرسبز را آباد می‌کنند و آن را به یاد سرزمین خود در ایران "سنجان" نام می‌نهند.پارسیان هند تا قرن‌ها پس از مهاجرت به هند از طریق نامه ارتباط خود با موبدان زرتشتی در ایران را حفظ کردند.

پروفسور جکسون شرق‌شناس آمریکایی درباره کوچ پارسیان از ایران به هند می‌نویسد: «در سال ۷۱۶ میلادی یعنی ۶۵ سال پس از کشته شدن یزدگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی، وارد سنجان هندوستان شدند.»در "قصه سنجان" آمده: تو ای آب و ای باد و ای کوه و خاک / زما گوی بدرود بر مام پاک / بگو نام نیک تو پاینده باد/ دل ما زمهر تو تابنده باد/ مرنج ار ز تو روی برتافتیم / سوی کشور هند بشتافتیم / سپاس و درود تو داریم پاس / ترا نیک خواهیم و هوده شناس/ بیاد تو یک شعله روشن کنیم / بنام تو یک گوشه گلشن کنیم.زرتشتیان حدود ۴۵ آتشکده‌ی بزرگ و مهم در سراسر هند ساخته‌اند. آن‌ها در هند به نیکوکاری و پاکیزگی شهره‌اند.

dw

سیمین بهبهانی شاعر و غزلسرای نامی ایران در سن ۸۸ سالگی بامداد روز سه شنبه ۲۸ مردادماه در بیمارستانی در تهران درگذشت. این شاعر نامدار از چندی پیش در بیمارستان بستری و به اغما رفته بود.

سیمین بهبهانی روز ۲۸ تیر ماه ۱۳۰۶ در تهران به دنیا آمد. پدرش عباس خلیلی مدیر روزنامه اقدام بود. مادرش فخر عظما ارغون شاعر و سردبیر روزنامه آینده ایران بود. سیمین در سال ۱۳۲۵ با حسن بهبهانی ازدواج کرد و با آنکه در سال ۱۳۴۹ از او جداشد، اما نام خانوادگی بهبهانی را از همسر اول برای خود نگاه داشت. سیمین در دانشکده حقوق  دانشگاه تهران تحصیل کرد و به مدت ۳۰ سال از ۱۳۳۰ تا ۱۳۶۰ در آموزش و پرورش به شغل دبیری اشتغال داشت.

درسال ۱۳۴۸ عضو شورا ی شعر و موسیقی شد و از اعضای فعال کانون نویسندگان ایران بود. سیمین به پاس فعالیت هایش شهرت جهانی یافت و جوایز لیلیان هیلمن- داشیل هامت و نیز نشان کارل فون اوسی یتسکی آلمان را در سال ۱۳۷۸ دریافت کرد.

سیمین بهبهانی علاوه بر عمری پربار در شعر و شاعری و ۲۰ مجموعه شعر که نخستین آنها در سال ۱۳۳۰ و تازه ترین آنها در سال ۱۳۹۰ انتشار یافت . غزل های سیمین بیشتر مورد استقبال خوانندگان سرشناس و ملی ایران قرار گرفته و شعر «دوباره می سازمت وطن» او از اشعار کلاسیک زبان فارسی است.

نخستین شعرهای سیمین که در ۱۴ سالگی سروده بود در روزنامه نوبهار به مدیریت ملک الشعراء بهار به چاپ رسید و «سه تار شکسته» نخستین مجموعه شعر سیمین در سال ۱۳۳۰ انتشار یافت. بیش از ۳۰۰ ترانه سروده شده توسط سیمین از سوی خوانندگان سرشناس و آهنگسازان مشهور در رادیو ایران اجرا شده است. مجموعه شعرهای «جای پا»، «چلچراغ»، «مرمر»، «رستاخیز»، «دشت ارژن»، «یک دریچه آزادی»، و «خطی زسرعت و آتش» همگی در ایران انتشار یافته است. «مجموعه اشعار سیمین بهبهانی» آخرین اثر سیمین بهبهانی درسال ۱۳۹۰ از سوی نشر نگاه منتشر شده است.

شجریان خواننده سرشناس  غزل «چرا رفتی» سیمین را به تازگی اجرا کرده است.

مهاجرت نخبگان این مرز و بوم آماری تکان دهنده دارد.نمی دانم واقعا هزینه ها و خسارات مالی این گونه از دست دادن این ذخایر ارزشمند از سوی کدام سازمان یا نهاد ایرانی محاسبه اندازه گیری و مورد مطالعه قرار می گیرد .ما تا کنون با کدامین نمودار مقایسه ای در مورد کاهش یا افزایش نرخ مهاجرت ایرانیان در طول این سالها برخورد کرده ایم؟آیا دلایل آن مورد بررسی قرار گرفته است؟این نخبگان شاید از صدها معدن و ذخایر ملی کشور ارزشمندترند.آنها کسانی هستند که می توانند نسل آینده ایران را متحول کنند .آنها ذخایر ژنتیکی هوش و استعداد فوق العاده ایرانیند که ما به سادگی از کنار آنها می گذریم .مطمئن هستم که حتی یک نفر آنان ارزشی ده ها برابر منابع ما دارد .آنها سازندگان دانش و فرهنگ ما می توانند باشند همانطور که اکنون جوانان سایر کشور ها از استعداد آنها در دانشگاه هایشان بهره مند می شوند .چند درصد مردم از چنین هوشی بهره برده اند که ما براحتی و دو دستی آنان را تقدیم بیگانگان می کنیم.این درد را چگونه باید حل کرد؟البته نیازی به آمار نیست در همین بخش فقط با مروری به فرهیختگان ایرانی که در خارج به سر می برند و من هر از چند گاهی بعد از غرور آفرینی و جهانی شدن آنان از طریق سایتهای خارجی با آنها آشنا می شوم و مطالب مرتبط و تصاویر آنان را در این تارنما(بخش ایران زمین و شخصیتهای به یاد ماندنی) قرار می دهم ،می تواند به خیل دانشمندان و نخبگان ایرانی موجود در خارج کشور پی برد.درست است که این افتخار است که ما تعداد زیادی استاد دانشگاه ، هنرمند و در کل فرهیخته در سراسر جهان داریم ولی چرا قادر به نگهداری آنها در کشور مادریشان نیستیم؟

جندی شاپور البرز.پیمان کیان

محل کار و فعالیت برخی مدال آوران ریاضی ایرانی (برندگان مدال های المپیادریاضی از سال 71 تا 85)

 منبع جدول ذیل :بی بی سی نیوز 

مریم میرزاخانی ریاضیدان ایرانی – آمریکایی و استاد ریاضی دانشگاه استنفورد اولین زنی است که نشان معتبر فیلدز را دریافت می کند. نشان فیلدز را «جایزه نوبل ریاضیات» می دانند. نشان فیلدز برای قدردانی از کمک خانم میرزاخانی به درک قرینگی سطوح منحنی به وی اعطا شد.

نشان فیلدز سال ۲۰۱۴ به مریم میرزاخانی، استاد ریاضیات دانشگاه استنفورد تعلق گرفت. از سال ۱۳۱۵ که جایزه باپرستیژ فیلدز برای قدردانی از ریاضیدانان درنظرگرفته شد، این اولین بار است که یک زن جایزه را از آن خود می کند.

خانم میرزاخانی درباره دریافت جایزه گفت: «این افتخاری بزرگ برای من است. خوشحال می شوم اگر این جایزه مشوقی باشد برای دانشمندان و ریاضیدانان زن جوان. اطمینان دارم که زنان بسیاری در سال های آینده این جایزه را از آن خود خواهند کرد.»

نشان فیلد که عنوان رسمی آن «مدال بین المللی برای کشفیات برجسته در ریاضی» است، روز چهارشنبه ۲۲ مرداد در کنگره اتحادیه بین المللی ریاضیات به مریم میرزاخانی داده می شود. میزبان مراسم امسال، شهر سئول کره جنوبی است. خانم میرزاخانی بعد از پاول کوهن، دومین استاد دانشگاه استنفورد است که نشان فیلد را دریافت می کند. پاول کوهن در سال ۱۳۴۵ این جایزه را از آن خود کرد.

تحقیقات خانم میرزاخانی در زمینه هندسه و سیستم های دینامیک، به ویژه کمک او به درک بهتر قرینگی سطوح منحنی همچون کره، سطح دونات و اجسام هذلولی جایزه امسال را نصیب او کرد. هرچند کارهای خانم میرزاخانی «ریاضیات محض» عمدتاً تئوری است، در فیزیک و تئوری کوآنتوم هم کاربرد دارد.

جان هنسی، رئیس دانشگاه استنفورد از سوی دانشگاه این پیروزی را به مریم میرزاخانی تبریک گفت و اظهار داشت:

«دستآوردهای علمی مریم مایه مباهات ما و دپارتمان ریاضی دانشگاه است. امیدواریم این جایزه الهامبخش ریاضیدانان بسیاری باشد.»

مریم میرزاخانی در تهران زاده و بزرگ شده است. کوچکتر که بود، رویای نویسنده شدن را در سر داشت. اما در دوران دبیرستان اشتیاق به حل مسائل ریاضی اثبات قضیه های ریاضی و هندسه نظرش را عوض کرد.

دنیای ریاضیات هنگامی با نام مریم میرزاخانی آشنا شد که او در سال های ۱۳۷۳ و ۱۳۷۴ دوبار پیاپی در المپیک بین المللی ریاضی مدال طلا را ربود. او در مسابقه سال ۱۳۷۴ نمره کامل را کسب کرد.  خانم میرزاخانی در سال ۱۳۷۸ مدرک کارشناسی ریاضیات را از دانشگاه صنعتی شریف کسب کرد و سپس به دانشگاه هاروارد رفت و تحت راهنمایی استاد کرتیس مک مولن – که خود از برندگان نشان فیلد بود – دکترای ریاضی اش را گرفت.

خانم میرزاخانی سپس سال ها در زمینه های مختلف ریاضی پژوهش کرد، تا این که در سال ۱۳۸۷ به سمت استادی ریاضیات در دانشگاه استنفورد رسید. وی با همسر و دختر سه ساله اش زندگی می کند.

نشان فیلدز به ابتکار ریاضی ‌دان کانادایی جان چارلز فیلد پاگرفت. این جایزه‌ هر چهار سال یکبار در جریان کنگره اتحادیه جهانی ریاضیات به ریاضیدانان زیر چهل سال اعطا می شود که کار ارزنده‌ای در زمینه ریاضیات انجام داده باشند.

 پایگاه اینترنتی "اقتصاد نیوز" از ایده ساده‌ای پرده برداشته که دردسر پهن و جمع کردن چادر را هم از راننده می‌گیرد. این وبسایت، شخصی را توصیف می‌کند که با یک خط موبایل و یک صندلی کنار خیابان نشسته و کارش پوشاندن پلاک خودروهایی است که مجوز ورود به طرح را ندارند.

البته این "پوشش" نه با پارچه و دستمال، بلکه به کمک موتورسوارهایی انجام می‌گیرد که پشت خودرو طوری حرکت می‌کنند که پلاک برای دوربین‌ها قابل تشخیص نباشد.

به نوشته "اقتصاد نیوز" این کار تنها ۲۰ ثانیه وقت موتورسوار را می‌گیرد و برای صاحب خودرو پنج هزار تومان آب می‌خورد.

از قرار معلوم مشتری آنقدر زیاد است که "روزی یک میلیون تومان کاسب هستند. هر موتوری ۱۵۰ هزار تومان می‌گیرد و مابقی هم درآمد فردی است که این شغل را مدیریت می‌کند."

dw

فریبرز رئیس‌دانا عضو کانون نویسندگان ایران و مدیر نشر نگاه که در سال‌های اخیر وظیفه انتشار آثار سیمین بهبهانی را به‌عهده داشته است، شامگاه پنجشنبه (۱۶ مرداد، ۷ اوت) به خبرگزاری‌های ایرانی گفت که خانم بهبهانی به کما رفته و حالش رضایت‌بخش نیست.

رئیس‌دانا افزود: «من تا آخرین لحظه از وقت ملاقات در بیمارستان بودم. ریه خانم بهبهانی آب آورده است. ایشان هم‌اکنون در بخش سی‌سی یو به کما رفته است.»

سیمین بهبهانی که در میان ایرانیان به "مادر ایران" و "غزل‌بانوی ایران" شهرت دارد، بامداد روز پنجشنبه به بیمارستان منتقل شد.

سیمین بهبهانی (خلیلی) غزلسرای برجسته و مبارز ایرانی روز ۲۸ تیر سال ۱۳۰۶ خورشیدی در خانواده‌ای فرهنگی دیده بر جهان گشود. پدرش عباس خلیلی، شاعر، نویسنده و مدیر روزنامه "اقدام" و مادرش فخرعظما ارغون از زنان پیشروی زمان خود بود و شعر نیز می‌سرود.

سیمین در سال ۱۳۲۵ خورشیدی با حسن بهبهانی ازدواج کرد و در سال ۱۳۴۹ از حسن بهبهانی جدا شد. اما نام خانوادگی بهبهانی را برای همیشه حفظ کرد. شاعره نامدار ایرانی اندکی پس از جدایی با منوچهر کوشیار ازدواج کرد.
او از سال ۱۳۳۰ به‌عنوان آموزگار آغاز به کار کرد و در سال ۱۳۳۷ در حالی که در دانشکده ادبیات نیز قبول شده بود، وارد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد.

خانم بهبهانی به‌مدت سی سال تا سال ۱۳۶۰ خورشیدی به‌عنوان دبیر دبیرستان‌های تهران به‌کار اشتغال داشت و به‌رغم تحصیل در رشته حقوق قضایی در این رشته فعالیت نکرد.

وی در عین‌حال در سال ۱۳۴۶ در کنار هوشنگ ابتهاج، نادر نادرپور، یدالله رویایی، بیژن جلالی و فریدون مشیری به عضویت شورای شعر و موسیقی رادیو تلویزیون ملی ایران در آمد.

در سال ۱۳۷۸ مدال "کارل فون اوسی‌یتسکی" از سوی سازمان جهانی حقوق‌بشر در برلین به خانم بهبهانی اهدا شد. وی همچنین در همین سال جایزه "لیلیان هیلمن / داشیل هامت" سازمان دیده‌بان حقوق‌بشر را نیز دریافت کرد.

در سال ۱۳۹۲ (۲۰۱۳) نیز جایزه "یانوش پانونیوش" مجارستان با حضور بانوی شعر فارسی در شهر پچ این کشور به وی تقدیم شد.

dw

حسین معدنی گرامی، خوشحالی و لبخندهایت را در پیروزی های تیم ایران فراموش نمی کنیم .یادت جاودان و روحت قرین آرامش باد.

خوشا بحال کسانی که مردم براستی از نبودشان از ته قلب می گریند.

تصاویر از تابناک

خیابان "استقلال" یکی از معروف‌ترین خیابان‌های شهر استانبول است.خیابانی که نوازنده‌های خیابانی جزئی جدا نشدنی از آن هستند. خواننده‌ها و نوازنده‌های ایرانی زیادی هم این روزها در این خیابان دیده می‌شوند.

هر چه میزان حمایت مردم از نوازنده‌های خیابانی در ایران کم است، در مقابل نوازنده‌های ایرانی خیابان "استقلال" از درآمدی که از این راه دارند، راضی هستند. بسیاری از آن‌ها مسافرانی هستند که برای دیدن این شهر به ترکیه آمده‌اند و به این فکر افتاده‌اند تا از این طریق خرج سفرشان را هم در بیاورند.این روزها در خیابان "استقلال" خواننده‌ها و نوازنده‌های ایرانی زیادی دیده می‌شوند. آن‌ها از "محمد نوری" می‌خوانند، موسیقی راک اجرا می‌کنند و از نوازنده‌های پر طرفدار این خیابان هستند. هر بار با نواختن موسیقی و خواندن ترانه‌ای جمعیت بسیاری گرد آن‌ها حلقه می‌زنند.

dw

(امارات سی ساله آرام بگیر )

توهم اینکه امارات کشوری مستقل است به اینجا ختم شده است که نیم نگاهی هم به جزایر همسایه کهن سال و بزرگترش بیفکند.امیدوارم که این توهم به همینجا ختم گردد.

(هتک هرمتی به حاکمیت ایران)

برخی از رسانه ها از اعتراض مکتوب امارات متحده عربی به دبیرکل سازمان ملل نسبت به برافراشته شدن پرچم ایران در جزیره ابوموسی خبر داده اند.

خبرگزاری کویت می گوید که لانا زکی نسیبه، سفیر امارات در سازمان ملل درنامه‌ای به بان کی مون، دبیرکل این سازمان گفته است که دولت امارات نسبت به این اقدام معترض است و آن را "نقض آشکار یادداشت تفاهم سال ۱۹۷۱ می‌داند."بر اساس این گزارش، سفیر امارات گفته است که بر اساس این تفاهم‌نامه، دولت متبوعش از ایران می‌خواهد که کلیه اقدامات انجام شده خود را در این جزیره ملغی کند و پرچم ایران را نیز از آنجا پایین بکشد و به تفاهم‌نامه مذکور توجه بیشتری کند."

خانم نسیبه گفته "همه ساله دولت امارات از طریق مجمع عمومی سازمان ملل از ایران می‌خواهد تا موضوع جزایر سه گانه را از طریق دیوان بین المللی دادگستری در لاهه و یا از طریق انجام مذاکرات در چارچوب زمانی مورد توافق، حل و فصل کند."

بر اساس گزارش خبرگزاری کویت، حسین دهقانی، سرپرست دفتر نمایندگی ایران در مقر سازمان ملل در نیویورک و سفیر این کشور در نزد این سازمان، طی نامه‌ای به آقای بان بر حق حاکمیت کامل ایران بر جزایر سه گانه تاکید کرده و محتوی نامه خانم نسبیه را دخالت در امور داخلی ایران خوانده که "ایران قویا با آن مخالف است."

آقای دهقانی در این نامه نوشته است که حاکمیت ملی و تمامیت ارضی ایران بر جزایر سه گانه قابل مذاکره نیست اما گفته که ایران "برای مذاکره دوجانبه با هدف رفع هرگونه سوتفاهم با امارات" آماده است.

بر اساس گزارش خبرگزاری کویت، سفیر ایران در سازمان ملل متحد در این نامه خواهان استفاده از نام تاریخی خلیج فارس از سوی سفیر امارات شده است.

خبر از :bbc news

به گزارش ایسنا، در مسابقات جهانی خودروهای خورشیدی که در آمریکا برگزار شد، تیم "هاوین ۲" به عنوان نماینده ایران با کسب مقام هشتم در بین ۳۳ تیم، به عنوان بهترین تیم مسابقات و تیم اول آسیا شناخته شد. تیم‌های دانشگاه‌های میشیگان، مینه‌سوتا و آیووا مقام‌های اول تا سوم این مسابقات را کسب کردند و تیم "هاوین ۲" نیز موفق شد در بخش رقابت فنی، بهترین سیستم دینامیک و تعلیق خودرو را به خود اختصاص دهد.

از روزی که بشر پا به این کره خاکی گذاشته و زندگی را به صورت ابتدایی شروع کرد و تاکنون شاید در اوج پیشرفت و ترقی دارد، سنگ به صورت‌های گوناگون همراه و در خدمت بشر بوده و هست.

 روزی برای انسان اولیه بعد از آب و غذا سنگ به عنوان جسمی سخت گاهی برای دفاع به عنوان سلاح و زمانی به عنوان پناهگاه و یا ابزاری مناسب برای ساخت سر پناه بکار می‌رفت و شاید گاهی هم به عنوان یک وسیله تزئینی و همین طورکه انسان این موجود متفکر و باهوش جلوتر رفت، استفاده از سنگ نیز متنوع و بیشتر می‌شد.

  به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه سیستان و بلوچستان، انسان گاهی از روی نادانی از سنگ بت تراشیده و پرستیده و گاهی از روی دانایی از سنگ به عنوان ثبت تاریخ خود بهره جست و با ترسیم نقاشی‌ها و سنگ نگاره هایی بر دیوار غارها و تخته سنگ‌ها سنگ را دفتر، ثبت خاطرات زندگی‌اش کرد و بعد از اینکه با استخراج فلز از دل سنگ در زندگی خویش انقلابی بزرگ ایجاد کرد، با اختراع خط و نوشتار ثبت تاریخ خویش را در سنگ آسانتر و بهتر نمود.

  اینها را گفتیم که از تفتان، این بزرگترین و زیباترین گنجینه و اثر طبیعی سنگی در استان سیستان و بلوچستان بگوییم و سرگذشت مردمی از تبار آریا را که به عنوان انسان‌های باهوش و بافرهنگ تفتان را به عنوان محل زندگی خویش در زمان‌های بسیار دور انتخاب کردند و همه زندگی آنها با سنگ گره خورده بود، اما تاکنون کسی به صورت علمی در مورد تاریخ اسکان بشر در این نقطه کنکاشی نکرده، ولی آنچه مسلم است این است که تفتان بخاطر موقعیت مناسب خود یکی از اولین مکان‌های سکونت انسان به صورت دائم بوده است.

  به گزارش‌ایسنا، منطقه سیستان و بلوچستان، دامنه تفتان جنوبی روستای تمندان که تغییر یافته همان کلمه تمدن است، یکی از بزرگترین گنجینه‌های سنگی (سنگ نگاره‌های باستانی، سنگ نوشته‌های قلعه‌های سنگی و سنگرها و اتاق‌های کنده شده در دل صخره) است.

    وقتی که از جاده تمندان بالا می‌رویم در دشت وسیعی در دو طرف جاده دیوارهای سنگی در چندین کیلومتر مربع جلب توجه می‌کند که چگونه زمین‌ها را تسطیح و با ایجاد دیوارهای سنگی بندهای بزرگی ایجاد کرده و احتمالا با هدایت آبرفت‌های فصلی و انتقال خاک حاصلخیز یکی از بهترین زمین‌های کشاورزی در سطح وسیع را در دو طرف رودخانه بوجود آورده‌اند.

    کمی بالاتر از این زمین‌ها به تعداد زیادی از مکان‌هایی بر می‌خوریم که سنگ‌ها به صورت خاصی کنار هم و روی هم انباشته شده‌اند که اینها گورهایی هستند که متعلق به قبل از اسلام هستند که به نظر می‌رسد مردگان را به صورت خاصی دفن و بر روی آن سنگ‌های بزرگ و کوچک را انباشته می‌کردند.

 در سمت چپ زمین‌ها در دره‌ای که دو کوه به هم چسبیده، اما یکی سفید و دیگری سیاه مشرف به آن است، چاه آبی با عمق کم با دیواره سنگی کنده شده که آب آن برای دامداری مناسب بوده و دو درخت انجیر در دو طرف چاه وجود دارد. در حوالی آن سنگ نگاره‌های باستانی وجود دارد که صحنه‌هایی از بزکوهی و شکار حیوانات را نشان می‌دهد.

 کمی بالاتر که می‌رویم آثاری از گورستان‌های قدیم و دوران اسلامی وجود دارد که مشهورترین آنها گورستان دز و تپه ولان است که بر روی آنها تخته سنگ‌های صاف و طبیعی به رنگ تیره گذاشته شده که با هنرمندی و ظرافت خاصی در میان حاشیه‌های زیبا و نوشتن آیات قرآنی نه تنها مشخصات فرد متوفی بر آن نوشته شده، بلکه نمایانگر زبان، دین و مذهب وی نیز بوده است.

 در مسیر این رودخانه که از تفتان سرچشمه می‌گیرد بر بالای کوه‌ها در جاهایی آثاری از برج‌ها و باروهای سنگی وجود دارد که اکنون جز ویرانه‌ای از سنگ‌های بهم ریخته چیزی نمانده است و در چند نقطه هم سنگرهایی در دل صخره و ارتفاع خاصی کنده کاری شده که در هر یک از آنها چند جنگجو می‌توانستند جا بگیرند و مانع نفوذ دشمنان به سمت بالاتر باشند. ناگفته نماند سنگ نوشته‌های بر روی قبور دوران اسلامی اکثر مربوط به کسانی بوده که در جنگ‌ها و تهاجمات به شهادت رسیده‌اند که اکثر تهاجمات از سمت بلوچستان پاکستان امروزی و از سرزمین تحت عنوان هاران صورت می‌گرفته و معروف به لشکر سیاه پاد (سیاه پا) بوده و این نشان می‌دهد که اقوام بربر بوده‌اند که پوشش لباسشان طوری بوده که ساق پایشان مشخص‌ و از نظر نژادی افرادی با پوستی به رنگ تیره بوده‌اند.

 این تمدن سنگی تا بالاترین قله تفتان ادامه داشت که بر فراز قله اصلی که بعد از قله‌ای است که در حال حاضر دهانه خروج بخار گوگرد است و در آنجا که مقداری صاف و مسطح است آثار و دیوار چین‌هایی به صورت منظم و تقریبا مستطیل شکل هستند که معروف به چهل محراب و چهل تن است که محل برگزاری مراسم مذهبی خاص در دوره‌های مختلف بوده که اکثر مردم به آنجا نه به خاطر کوهپیمایی بلکه برای انجام مراسم دینی می‌رفتند و در آن جا چند روز مانده و حتی گوسفندی هم قربانی می‌کرده‌اند و د‌ر نهایت در آنجا سنگی گرد و صیقلی و وزین وجود داشته به نام سنگ مراد یا همان سنگ آرزو که در پایان مراسم افراد آرزوهایشان را نیت می‌کرده و اقدام به بلند کردن سنگ مراد می‌کرده‌اند که اگر فرد و یا حتی فردی دیگر که وکالت از افراد می‌گرفته، می‌توانسته سنگ را تا حدود کمر بلند کند، عقیده بر این بوده که آرزویش برآورده و دعایش قبول می‌شود و در غیر اینصورت نه و شاید علت صاف و صیقلی بودن آن بخاطر این بوده که این سنگ به تناوب توسط افراد بالا و پایین می‌شده است.

 این تمدن کوچک سنگی که سال‌ها در مقابل تهاجمات دشمنان و عوامل طبیعی مقاومت کرده بود، در سال‌های اخیر توسط انسان‌ها با افکار و نیات گوناگون بر سنگ نوشته‌ها و قبور تاخته شده و هر یک این پیشینه مکتوب و مستند را از محل اصلی جابجا کردند. یکی آن را تزئین دیوار خانه‌اش کرد، دیگری بخاطر آیات قرآنی تزیین دیوار مسجد و بعضی هم با سنگدلی تمام این سنگ‌ها را به کشورهای بیگانه فروختند تا به نوایی برسند و متاسفانه سنگ‌هایی در دیوار خانه‌ها و مساجد بکار رفته بود، بعد از مدتی تغییرات در ساخت و سازها صورت گرفت و به خاطر عدم آگاهی از ارزش فرهنگی این سنگ‌ها همه به عنوان سنگ لاشه و بی ارزش در دل زمین دفن شدند تا شاید سنگ‌های جدیدی که فاقد هر گونه ارزش فرهنگی و هنری هستند، جایگزین آنها شوند و سنگ مراد که فکر نمی‌کرد با آن وزنی که داشت و در بالاترین نقطه قلعه پناه گرفته دستخوش این بی مهری و انسان به اصطلاح متمدن امروزی گردد و شاید توسط افرادی با آرزوهای بسیار بلند از فراز قله به زیر کشیده شد و به جای نامعلومی برده شد.

 این بی توجهی به این میراث گرانبهای سنگی هنوز که فرهنگ ملی ما متولی دارد ادامه دارد و آن تعداد اندکی که از این میراث گرانبها باقی مانده شاید فریاد برمی‌آورد که حداقل اگر نمی‌توانید جلوی این غارت فرهنگی را بگیرید آن‌ را مستند و ثبت کنید.

منابع:ایسنا و Asrehamoon

ایران موفق شد در فینال با برد بر چین تایپه مقام قهرمانی خود را برای بار مجدد تکرار نماید.

جندی شاپور البرزتیر93 

ایران با شکست تیم برزیل اولین حضور خود در جمع 4 تیم برتر جهان را جشن گرفت .شاید خوشبین ترین های ما هم تا سال قبل رویای چنین پیروزی شیرینی را نمی دید. آفرین بر غیرت مردان مرد ایران زمین.این افتخاری هست که سالهای سال فراموش نخواهد شد.

این هم لحظاتی از خوشحالی ملی پوشان و تماشاگران وفادار ایرانی به روایت تصاویر سایت رسمی فدراسیون جهانی والیبال.

دیگه باید گفت به امید قهرمانی جهان 

جندی شاپور البرز تیر 1393

بابک پرویز از معماران اصلی پروژه طراحی و تولید عینک گوگل از پیوستن به کمپانی آمازون خبر داده است. او از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ مدیری اصلی پروژه عینک گوگل بود. سمت و موقعیت بابک پرویز در آمازون هنوز رسما اعلام نشده است.

عینک گوگل آنطور که باید و شاید در جهان ولوله به پا نکرد، البته واقعیت این است که هدف گوگل هم ولوله به پا کردن نبود. پروژه عینک و چند پروژه دیگر که همگی از سوی گروه "گوگل ایکس" طراحی و اجرا شده، در اصل ماهیتی آزمایشی داشته‌اند و هنوز برای دیدن آنها به طور انبوه در بازار بایستی چشم‌انتظار بود.

اما حالا در میانه اوضاع خبرها حاکی از جدایی بابک پرویز، یکی از معماران اصلی عینک گوگل، از این تیم و پیوستنش به آمازون است. بابک پرویز از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ مدیریت اصلی پروژه عینک گوگل را بر عهده داشت.

این دانشمند ایرانی−آمریکایی خبر جدایی از تیم گوگل را به صورت ساده و مختصر در صفحه شخصی‌اش در گوگل پلاس اعلام کرد.

او با انتشار تصویری از لوگوی آمازون تنها به نوشتن چند کلمه بسنده کرد: «وضعیت: بسیار هیجان‌زده! :)»

هنوز جزئیاتی در مورد سمت و موقعیت بابک پرویز در آمازون، به طور رسمی منتشر نشده است، اما با این حال دست‌اندرکاران و کارشناسان دنیای دیجیتال حدس‌هایی در این رابطه زده‌اند.

فعالیت روی گوشی هوشمند آمازون"

آمازون روز ۱۸ ژوئن نخستین گوشی هوشمند خود به نام "فایر فون" را معرفی کرد و حال گفته می‌شود که پیوستن بابک پرویز به این کمپانی احتمالا به همین پروژه مربوط می‌شود. گوشی هوشمند آمازون دارای چهار دوربین تعبیه شده روی صفحه جلویی خود است که قادر به ایجاد تصویری سه‌بعدی است.

این دوربین‌‌ها همچنین می‌توانند اشیا را اسکن کرده و آنها را از روی فرم‌شان تشخیص دهند. گمان می‌رود که بابک پرویز در این عرصه با دانش خود به کمک آمازون رود.

آقای پرویز در زمان فعالیت در گوگل همچنین روی طراحی و تولید لنزهای چشمی از جمله ویژه افراد مبتلا به دیابت کار کرده که به مدد حسگرهای تعبیه شده در آن، قادر به کنترل قند خون فرد است.

بابک پرویز دارای چندین مدرک معتبر علمی از دانشگاه‌های مختلف در آمریکا از جمله در رشته‌های فیزیک و مهندسی الکترونیک از دانشگاه میشیگان است. او در این دانشگاه همچنین استادیار است. آقای پرویز در رشته مهندسی الکترونیک درجه دکترا دارد.

dw

فعالیت در عرصه تکنولوژی سایبری چیزی نبوده که پریسا تبریز از همان کودکی در مسیرش گام برداشته باشد. او که تازه در زمان کالج برای نخستین بار با کامپیوتر کار کرده، حالا در ۳۱ سالگی "شاهزاده امنیت" کمپانی گوگل لقب گرفته است.

"شاهزاده امنیت" لقب رسمی پریسا تبریز، مسئول امنیت اطلاعات بنگاه گوگل است. او زیاد اهل مصاحبه نیست و شمار عکس‌هایی که از او در اینترنت پیدا می‌شود، کمتر از انگشتان یک دست است. نشریه معتبر فوربس، سال گذشته پریسا تبریز را در میان یکی از ۳۰ چهره‌موفق زیر ۳۰ سال در عرصه فناوری در کنار مارک زاکربرگ، پایه‌گذار فیس‌بوک، جای داد.

به تازگی خبرنگار مجله "ELLE" به دیدار این کارمند ارشد گوگل، در مقر این کمپانی در کالیفرنیا رفته و با وی گفت‌وگویی انجام داده است. گفت‌وگو در سالن کنفرانس گوگل انجام شده، چون طبق قوانین گوگل خبرنگاران اجازه ورود به ساختمانی را که پریسا تبریز در آن کار می‌کند، ندارند. در تمام مدت گفت‌وگو نیز یک محافظ این خبرنگار را همراهی می‌کرده؛ حتی هنگام رفتن به دستشویی.

پریسا تبریز، ۳۱ ساله، در حومه شهر شیکاگو بزرگ شده است؛ مادرش پرستاری آمریکایی − لهستانی و پدرش یک پزشک مهاجر ایرانی است. او در سال ۲۰۰۷ به استخدام گوگل درآمد و دهمین عضو تیم کوچکی از هکرها در این کمپانی شد. وظیفه این تیم در یک کلام تأمین امنیت نرم‌افزارهای گوگل بود. اما اکنون این تیم گسترش یافته و بیش از ۲۵۰ متخصص امنیتی در گوگل مشغول به کار هستند.

خبرنگار مجله "ELLE" می‌نویسد، پریسا تبریز برای گفت‌وگو در لباسی به رنگ همیشگی، سیاه، با چهره‌ای صمیمی و بدون آرایش ظاهر می‌شود و با لبخند می‌گوید: «این رنگ لاغر نشان می‌دهد.»

پریسا تبریز آن طور که خود می‌گوید، در دوران کالج برای نخستین بار با کامپیوتر کار کرده و تا آن موقع وقتش را با هنر، ورزش و رقابت با دو برادرش سپری می‌کرده است. او که در ریاضی و علوم استعداد داشته، سپس وارد دانشگاه ایلی‌نوی شده و اندکی بعد نیز علاقه به امور کامپیوتری در او بیدار می‌شود.

مقاومت در برابر وسوسه پول

پریسا تبریز به گروه هکرهای "کلاه سفید" تعلق دارد که در مقابل هکرهای "کلاه سیاه" قرار دارند. کلاه سفید‌ها به سیستم‌ها نفوذ می‌کنند، اما از این نفوذ نیت بدی ندارند و هدفشان بررسی امنیت سیستم، شناسایی خلاء‌های امنیتی و ارتقای استحکام سیستم است. او توضیح می‌دهد که برای استخدام به دنبال ‌آنهایی باید باشند که توانایی رخنه به بهترین‌سیستم‌ها را داشته باشند، اما در عین حال اینقدر از نظر شخصیتی قوی باشند که بتوانند در مقابل وسوسه پول مقاومت کنند و خریدنی نباشند.در حال حاضر شرکت‌ها به کسانی که قادر به یافتن باگ‌ها در سیستم باشند و آنها را گزارش دهند، پول پرداخت می‌کنند. برای مثال این مبلغ نزد گوگل، آن طور که خانم تبریز می‌گوید، از ۲۵ هزار تا ۶۰ هزار دلار متغیر است.

طبق گزارش مجله "ELLE" بخشی که پریسا تبریز ریاست آن را بر عهده دار‌د، بیش از ۳۰ هکر در اروپا و آمریکا را شامل می‌شود که کارشان بررسی تهدیدات امنیتی به طور ویژه مربوط به موتور جستجوی گوگل کروم است.

همین تیم بود که در سال ۲۰۱۱ متوجه هک شدن شرکت هلندی "دیجی نوتار" شد. هکرها در این حمله موفق به ربودن گواهینامه‌های امنیتی دیجیتال این شرکت و صدور گواهینامه‌های جعلی شده بودند و به این ترتیب حساب جی‌میل صدها هزار کاربر ایرانی را هک کردند.

پریسا تبریز با نگاهی به آینده از کم‌رنگ‌شدن اهمیت "رمز عبور" خبر می‌دهد. به گفته او ورود به کامپیوترها و حساب‌های کاربری از راه‌های فیزیکی صورت می‌گیرد، نظیر اثر انگشت که هم اکنون آیفو‌ن از آن بهره‌می‌گیرد و این تازه آغاز راه است.

فناوری و شکاف جنسیتی

وقتی پای شکاف جنسیتی و موقعیت زنان در محل کار به میان می‌آید، گوگل نیز با مشکلات خاص خودش روبروست. پریسا تبریز در بخشی از گفت‌وگویش با این مجله، به نادیده گرفتن زنان از سوی دنیای فن‌آوری اشاره می‌کند و می‌گوید: «من فکر می‌کنم که تلفن‌های همراه برای مردان طراحی شده‌اند، برای این که آنها بزرگ هستند و همیشه در جیب‌تان جای نمی‌گیرند... اگر هدف شما خلق فن‌آوری جدید برای تمام دنیا باشد، بایستی نماینده همه جهان باشید و همه جهان فقط از مردان سفیدپوست تشکیل نشده است.»

در ادامه این گزارش به نقل از شریل سندبرگ، یکی از مدیران ارشد سابق گوگل آمده، زمانی که گوگل کارمندانش‌را در جریان نتیجه یک تحقیق داخلی در این کمپانی گذاشت، "شمار نامزد شدن زنان برای تصدی پست‌های بالاتر به طرز چشمگیری افزایش یافت." در این تحقیق آمده بود که کارمندان زن ۲۰ درصد کمتر از کارمندان مرد برای پذیرش مسئولیت‌های جدید پیش‌قدم می‌شوند.

پریسا تبریز غالبا بعد از پایان کار به باشگاهی در نزدیکی مقر گوگل می‌رود و به ورزش مورد علاقه‌اش یعنی صخره‌نوردی می‌پردازد. در باشگاه مزبور بیشتر صخره‌نوردان از کارمندان گوگل هستند.

dw

شاهنامه‌ي فردوسي داراي يك كشش و بُرد ايران‌گرايي است كه بررسي و دريافت باريك‌بينانه‌ي آن دشوار است. چون ايران‌گرايي در اين اثر مانند خوني‌ست كه تا كوچك‌ترين اندام‌هاي پيكر آن دويده است و با تار و پود آن چنان درآميخته كه گزارش درست آن نياز به پژوهشي گسترده دارد. اما در اين‌جا به چند نكته‌ي كلي بسنده مي‌كنم.

ايران‌گرايي شاهنامه را مي‌توان زير چند عنوان اصلي برشمرد:
  الف- نگهداشت فرهنگ ايران- از آن‌جايي كه خداي‌نامه و كم و بيش همه‌ي متون تاريخي و ادبي در زبان پهلوي و نيز برگردان‌هاي فارسي و عربي آن‌ها از دست رفته‌اند، شاهنامه مهم‌ترين چشمه‌ي آگاهي ما در بسياري از زمينه‌ها، چون تاريخ و جغرافي و ادب و هنر و آيين‌هاي خانوادگي و اجتماعي و آيين‌هاي اداري و كشوري در ايران باستان به‌شمار مي‌رود.
  ب- آرمان معنوي شاهنامه- اين آرمان را مي‌توان در شعار نبرد نيكي با بدي خلاصه كرد. نبرد با بدي يعني كاربست آرمان‌هاي اخلاق ايراني، هم‌چون: يكتاپرستي، خداترسي، دين‌داري، ميهن‌دوستي، مهر به زن و فرزند، دستگيري از درماندگان، خردمندي، دادخواهي، دورانديشي، ميانه‌روي، آداب‌داني، مهمان‌نوازي، جوانمردي، بخشش، سپاسگزاري، خشنودي، خرسندي، كوشايي، نرمش يا مدارا، وفاداري، راستي، پيمان‌داري، شرم و آهستگي، خاموشي، دانش‌ آموزي، سخن‌داني، و ديگر و ديگر.
اخلاق شاهنامه ساخته و پرداخته‌ي فردوسي نيست. بلكه بخشي از ميراث معنوي ايران باستان است كه از آموزش‌هاي زرتشت و پيش از او ريشه گرفته و در زمان ساسانيان گسترش يافته است.
  ج- پاس‌داري زبان فارسي- شاهنامه چه از نگاه گنجينه‌ي واژگان و دستور زبان، چه از نگاه شيوايي بيان و چه از نگاه درون‌مايه‌ي پُر سويه‌ي آن، ستبرترين ستون زبان فارسي‌ست. اين كتاب زبان فارسي را كه در آن روزگار سخت در خطر نابودي بود، براي هميشه پايه‌اي نيرومند و استوار بخشيد.

منبع :(این نوشتاربخش كوتاهي از جستار استاد جلال خالقي مطلق است. اين جستار در كتاب «سخن‌هاي ديرينه» (به‌كوشش علي دهباشي- ١٣٨٨) چاپ شده است.) - امرداد 

«شهر سوخته» زابل به عنوان یک سایت فرهنگی در اجلاس یونسکو به ثبت جهانی رسید.
 
به گزارش خبرگزای ایسنا، پرونده «شهر سوخته»، یکشنبه اول تیرماه در سی و هشتمین اجلاس یونسکو در دوحه قطر از سوی ایران مطرح شد و بدون رای مخالف به ثبت جهانی رسید.

شهر سوخته عنوان یک محوطه باستانی در 56 کیلومتری زابل در سیستان و بلوچستان است که به حدود شش هزار سال پیش تعلق دارد.

هوشنگ سیحون، معمار، نقاش و رئیس سابق دانشکده هنرهای زیبای تهران در سن ۹۴ سالگی درگذشت. آرامگاه‌های خیام، کمال الملک، بوعلی سینا، نادرشاه افشار و ساختمان بانک سپه در میدان توپخانه تهران از جمله آثار اوست.

هوشنگ سیحون اول شهریور سال ۱۲۹۹ در تهران به دنیا آمد. پدر بزرگ او میرزا عبدالله فراهانی، بنیانگذار موسیقی سنتی و مادر این استاد معماری، مولود خانم، از نوازندگان تار و سه تار است.

سیحون پس از پایان تحصیل معماری در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، برای ادامه تحصیل راهی پاریس شد و در دانش‌سرای عالی ملی هنرهای زیبای پاریس تحصیل کرد و به درجه دکترای هنر ‌رسید.

اولین اثر معماری وی در ایران‌، طراحی و ساخت آرامگاه بوعلی سینا در همدان است. وی این آرامگاه را در ۲۵ سالگی طراحی کرد.

هوشنگ سیحون، استاد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود و یک دوره ریاست این دانشکده را بر عهده داشت.

طراحی و ساخت بناهایی همچون آرامگاه‌های خیام، کمال الملک، نادرشاه افشار، کلنل محمدتقی‌خان پسیان از جمله آثار اوست.

این استاد معماری همچنین طراحی بنای موزه توس و ساختمان بانک سپه در میدان توپخانه تهران بر عهده داشت.

از دیگر آثار وی می‌توان به طراحی ساختمان‌های سازمان نقشه‌برداری کل کشور، سینما آسیا، سینما سانترال، کارخانه زمزم (کانادادرای) در تهران و اهواز اشاره کرد.

سیحون نقاش، جنبه‌ای دیگر از توانمندی‌های این هنرمند ایرانی است. در سال‌های مختلف، نمایشگاه‌هایی از آثار وی در داخل و خارج از ایران برپا شدند.

dw

جشنواره کن امسال حواشی خاصی برای ما ایرانی ها داشته است که همچنان با واکنش‌هایی مواجه است، سیدمحمد بهشتی امروز در روزنامه اعتماد در این باره ابراز نظر کرده است.

سیدمحمد بهشتی - رییس اسبق سازمان میراث فرهنگی - در یادداشت امروز خود در اعتماد می‌نویسد: جشنواره فیلم کن شنبه شب به کار خود پایان داد. دو مسافر از تهران در قامت داور از فرودگاه امام تهران راهی کن شدند. هر دو این داوران در اوج متانت و فرهیختگی کار خود را در این جشنواره به پایان رساندند و اکنون خود را برای بازگشت به کشورشان آماده می کنند. اگرچه ایران پیش از این هم در این جشنواره و جشنواره های مشابه داورانی داشت، اما این اتفاق برای لیلاحاتمی برای نخستین بار رخ می داد که به عنوان داور در جشنواره فیلم کن حضور یابد.

از زمانی که شخصا جزو مدیران سینمایی کشور بعد از انقلاب بودم، سال ها می گذرد. بحث ارزش های ایران اسلامی و تفاوت های فرهنگی ما با کشورهای دیگر بحث جدیدی نیست و شاید امروز به داغی گذشته هم نباشد. پس اتفاقی که امروز بهانه یی برای حاشیه سازی شده است برای ما چندان جدید نیست.

خانم حاتمی در این جشنواره رفتاری نکرده است که کسی احساس کند به ارزش های ما توهین شده است. انتشار توضیحات خانم حاتمی درباره این اتفاق به وضوح نشان می داد که ایشان ابتکار عملی نداشته و صرفا رفتار انفعالی در یک موقعیت انجام داده است. از روزی که ایشان به عنوان داور انتخاب شده اند تا امروز این حضور مایه افتخار است و کاش فرصتی دست نمی داد که این حضور چنین به حاشیه آلوده شود. ما همیشه می توانیم از فرصت این حضور استفاده کنیم و اگر هم اتفاقی رخ می دهد که به ذائقه برخی از ما خوش نمی آید، اگر مدعی ارزش ها هستیم اتفاقا نباید مساله را بزرگ کنیم و به حاشیه های آن دامن بزنیم. خانم حاتمی الگوی بسیار خوبی برای اهالی سینما و جوانان ماست و باید قدردان او باشیم. لیلاحاتمی در متنی که منتشر کرد توضیح داد که از نخستین مکاتبات و دیدارهایی که با اعضای این جشنواره داشته شرایط خود را برای این حضور توضیح داده است. اتفاقی که در کن افتاد، در کل اتفاق پیچیده و عجیبی نبود. اتفاق عجیب واکنش کسانی بود که همیشه آماده هستند تا برمبنای منافع خود اتفاقی را در حد یک اعلام جنگ بزرگ کنند. در حیرتم که چطور وقتی رییس جمهور سابق کشورمان مادر هوگو چاوز را در آغوش کشید، کسی بر او خرده نگرفت، گریبان ندرید و از بر باد رفتن ارزش های ایرانی و اسلامی گلایه یی نکرد. قطعا مسوولیت نمایندگی رییس جمهور یک کشور در کشوری دیگر بیش از مسوولیتی است که از یک بازیگر در یک جشنواره انتظار داریم. همین گروه در آن مقطع تریبون های زیادی در اختیار داشتند، اما هیچ یک فریاد وامصیبتا سر ندادند که چرا رییس جمهور ما چنین رفتاری از خود بروز داده است. این سکوت را مقایسه کنید با واکنش هایی که علیه لیلاحاتمی اتفاق افتاد. ببینید با چه ادبیات و لحنی درباره ژاکوب و حاتمی صحبت شده است. به عکس قول سعدی که می گوید: دوچیز طره عقل است دم فروبستن به وقت گفتن و گفتن به وقت خاموشی، دقیقا آنجایی که باید اعتراض کنند، سکوت می کنند و چشم می بندند و آنجایی که باید خاموش شوند، گریبان می درند. حکایت عجیبی است! جامعه سینمایی ما و به خصوص زنان این سینما با جشنواره های خارجی بیگانه نیستند. همه محدودیت ها و خط قرمزها را می شناسند و از بلوغ بالایی برخوردارند. ما نمی توانیم به بهانه های مختلف فرصت حضور سینمای ایران را در جشنواره های مهم از دست دهیم و سینماگران ما هم خود می دانند که چه مسوولیت سنگینی را در این راستا برعهده دارند. به زعم من تاکنون چنین بوده و مساله اخیر هم صرفا از به خطر افتادن منافع عده یی خاص نشات گرفته و نه از رفتار لیلاحاتمی که در نهایت شایستگی در این جشنواره حضور یافت.

دانشجویان و استادان دانشگاه آزاد قزوین خود را برای سفر به آمریکا و شرکت در مسابقات جهانی خودروهای خورشیدی که سال ۲۰۱۴ در آمریکا برگزار می‌شود آماده می‌کنند. حضور تیم ایران در مسابقات جهانی خودروهای خورشیدی در آمریکا در بسیاری از رسانه‌های بین‌المللی از جمله خبرگزاری آسوشیتدپرس، روزنامه واشنگتن‌پست و سایت یاهو بازتاب داشته است.در همین زمینه حسن بهرامی سرپرست تيم "هاوین ۲" در تهران به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت: «در ابتدا وقتی می‌خواستیم در این مسابقات شرکت کنیم می‌دانستیم که ایران تحریم است. می‌دانستیم که به دلیل تحریم‌ها احتمالا اعزام بچه‌ها و انتقال خودرو به آمریکا مشکلاتی خواهد داشت.»

حسن بهرامی: «مسئولان مسابقات جهانی خودروهای خورشیدی در آمریکا نامه‌ای به وزارت خزانه‌داری آمریکا نوشتند. وزارت خزانه‌داری آمریکا هم در پاسخ نوشت که مسابقات علمی و ورزشی جزو تحریم‌ها نیست و تیم ایران می‌تواند در این مسابقات شرکت کند.»پیش از این و در سال ۲۰۱۱ دانشجویان دانشگاه آزاد قزوین با خوروی خورشیدی "هاوین ۱" برای اولین‌بار در مسابقات جهانی خودروهای خورشیدی که در استرالیا برگزار شد شرکت ‌کردند و موفق شدند بین ۴۴ تیم از کشورهای مختلف رتبه ۱۷ را کسب کنند و به عنوان تیم شگفتی‌ساز این مسابقات شناخته شوند.تمام تیم‌هایی که در سال ۲۰۱۱ در استرالیا در مسابقات جهانی خوروهای خورشیدی شرکت کرده بودند حداقل سابقه ساخت بیش از پنج خودرو خورشیدی را در کارنامه خود داشتند.با این حال تیم دانشگاه آزاد قزوین برای اولین‌بار با خودروی خورشیدی "هاوین ۱" در این مسابقات شرکت کرد و در رتبه ۱۷ قرار گرفت.حسن بهرامی: « تیم‌های رده اول مسابقات جهانی خودروهای خورشیدی معمولا از سوی اسپانسرهای قدرتمندی حمایت می‌شوند.» بهرامی افزود: «به عنوان نمونه تیم هلند که در مسابقات جهانی استرالیا دوم شد اسپانسر قدرتمندی به نام KLM دارد که از بزرگ‌ترین شرکت‌های هواپیمایی دنیاست. همین شرکت بزرگ هواپیمایی ساخت بدنه خودروی خورشیدی تیم هلند در مسابقات جهانی را بر عهده گرفته بود.»اعضای تیم "هاوین ۲" ساخت دانشگاه آزاد قزوین اما اسپانسرهای قدرتمندی هم‌چون تیم میشیگان یا تیم هلند ندارند و این خودرو به صورت دستی توسط محققان دانشگاه ازاد قزوین ساخته شده است.

تحریم‌ها علیه ایران از دیگر مشکلات دانشجویان دانشگاه قزوین است. حسن بهرامی در همین زمینه می‌گوید: «ما برای جذب اسپانسر‌های خارجی با شرکت‌هایی مانند شرکت سامپور آمریکا و شرکت ژاپنی شارپ که در زمینه سلول‌های خورشیدی و همچنین شرکت استیل که درخصوص قطعات‌سازی فعالیت می‌کنند مذاکره کردیم. تمامی این شرکت‌ها تحریم را دلیل اصلی عدم تمایل‌شان برای انجام چنین کاری عنوان کردند.»حالا اما دانشجویان دانشگاه آزاد قزوین که تجربه حضور در مسابقات جهانی خودروهای خورشیدی در استرالیا را دارند با خودروی "هاوین ۲" در مسابقات جهانی امسال که خرداد سال ۱۳۹۳ در آمریکا برگزار شود، شرکت می‌کنند.بدنه خودروی هاوین از الیاف کربنی ساخته شده است.حجم "هاوین ۲" از "هاوین ۱" بیشتراست ولی وزن آن نسبت به "هاوین ۱" کمتر است.هاوین ۲" با هدف بهینه کردن "هاوین ۱" ساخته شده‌ است و تمام سیستم‌های مورد استفاده در آن از نظر وزن و کیفیت عملکرد بهتری دارند.حداکثر سرعت خودروی خورشیدی "هاوین ۲" ۱۵۰ کیلومتر در ساعت است."هاوین ۲" این توان را دارد که در تمام طول روز حرکت کند، زیرا می‌تواند همزمان در حرکت با استفاده از نور خورشید انرژی تولید و دخیره کند.

2014 Deutsche Welle

انجام حرکات آکروباتیک به وسیله موتورسیکلت در بسیاری از کشورهای جهان از جمله تفریحات جوانان به‌شمار می‌رود. در ایران اما این حرکات بدون در نظر گرفتن کمترین نکات ایمنی و در مکان‌های حادثه‌آفرین صورت می‌گیرد.محل نامناسب اینگونه نمایش‌ها برای موتورسوار و همچنین ماشین‌هایی که از این مناطق عبور می‌کنند خطرآفرین است.

بر اساس یک گزارش مجله "نیویورک تایمز"، ایران در سال ۲۰۱۳‌ در جایگاه پنجم از نظر داشتن جاده‌های مرگ‌آور قرار دارد.

تعداد موتورسیکلت‌ها در ایران در حدود ۸ میلیون دستگاه برآورد شده است. روزانه ۱۵۰۰ موتورسیکلت به این تعداد اضافه می‌شود.اکثر موتورسواران در ایران از کلا‌ه‌های ایمنی استفاده نمی‌کنند.به نظر می‌رسد که این حرکات خطرناک تنها مخصوص جوانان نیست. مردان میانسال و کودکان نیز در این نمایش‌های خیابانی دیده می‌شوند.گرچه در قوانین ایران انجام حرکات آکروباتیک در خیابان‌ها جرم محسوب می‌شود، اما گویا امکان کنترل این رفتارها وجود ندارد.

dw

بقیه تصاویر در ادامه نوشتار

پردیس ثابتی (زاده ۱۹۷۵ (میلادی) / ۱۳۵۴ در تهران) زیست شناس ایرانی-آمریکایی فرزند پرویز ثابتی، او از اهالی فلوریدا و ساکن ماساچوست در ایالات متحده آمریکااست.

وی روشی آماری بیوانفورماتیکی توسعه داده است که بخش‌های در معرض انتخاب طبیعی را مشخص می‌کند. همچنین الگوریتمی طراحی نموده که اثرات ژنتیک بر تکامل بیماری را نشان می‌دهد.

وی هم‌اکنون استادیار دانشگاه هاروارد است.ثابتی سومین زن در تاریخ است که با معدل ۱۰۰ و مدارج کامل (Summa Cum Laude) از مدرسهٔ پزشکی دانشگاه هاروارد آمریکا فارغ التحصیل شده است. وی بعنوان یکی از سرشناس‌ترین محققان آمریکا در زمینه بررسی ژنوم مالاریا، از بنیاد بیل و ملیندا گیتس بالغ بر ۲ میلیون دلار بودجه تحقیقاتی دریافت کرده‌است.

پردیس ثابتی اخیرا نیز به عنوان یکی از ۱۰۰ چهره نابغه جهان از سوی گروه بین‌المللی Creators Synectics معرفی شده‌است.این گروه بین‌المللی پردیس ثابتی را از محققان برجسته دانشگاه‌های معتبری نظیر هاروارد، آکسفورد و ام آی تی را به عنوان چهره چهل و نهم معرفی کرده‌است.

شبکه خبری سی‌ان‌ان نیز در سال ۲۰۰۷، ثابتی را به عنوان «یکی از ۸ نوابغی که دنیای ما را متحول خواهند ساخت» عنوان کرده‌است.

کاخ مروارید مدتیست تبدیل به سوژه‌ای برای رسانه‌ها شده است ظاهرا بخش هایی از باغات اطراف این کاخ برای تخریب و خانه‌سازی واگذار شده بود حالا عکسی از نمای بالای این کاخ نشان از وضعیت ناگوار خود کاخ هم دارد.

 به گزارش ایسنا، پارسینه نوشت: کاخ مروارید(کاخ شمس) توسط یکی از بزرگترین معماران جهان فرانک لوید رایت ساخته شده و از دید معماری یکی از شاهکارهای معماریست.

شاهنامه شاه طهماسب گران‌بهاترین اثر هنری دنیای اسلام است؛ شاهکاری که مسؤولان از رونمایی نسخه چاپی آن در ماه آینده خبر داده‌اند. اما درباره این شاهکار هنری چه می‌دانید؟

 به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با نزدیک شدن موعد برگزاری نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در اردیبهشت‌ماه، مسؤولان مؤسسه تألیف، ترجمه و نشر آثار هنری (وابسته به فرهنگستان هنر) از رونمایی و انتشار کتاب «شاهنامه شاه طهماسبی» خبر داده‌اند؛ اثری که با همکاری موزه هنرهای معاصر تهران از مدت‌ها پیش در دست چاپ قرار گرفته و هر بار انتشارش به تعویق افتاده است. با این همه شاید کم‌تر کسی از داستان خلق این اثر و جدایی آن از ایران اطلاع داشته باشد.

 شاهنامه طهماسبی (شاه طهماسب) را برترین اثر هنری عصر صفوی می‌دانند که به دستور شاه اسماعیل اول، کار بر روی آن آغاز شد. این کتاب توسط برجسته‌ترین هنرمندان، نقاشان و خوشنویسان عصر صفوی خلق شده است. این اثر که به خط نستعلیق نوشته شده، شامل 258 صفحه مینیاتور است که داستان‌های مختلفی از شاهنامه فردوسی را به زبان تصویر روایت می‌کند. شایسته‌ترین هنرمندان مختلف عصر صفوی 20 سال تمام برای تکمیل این کتاب کار کردند. به دلیل تکمیل شدن آن در زمان سلطنت شاه طهماسب (فرزند شاه اسماعیل) به شاهنامه طهماسبی یا شاه طهماسب معروف شد. این اثر در اواخر سده شانزدهم میلادی توسط شاه طهماسب صفوی به سلطان تازه به تخت نشسته عثمانی هدیه داده شد و تا اوایل سده نوزدهم در آن‌جا باقی ماند. ویژگی‌های خاص و شگفت‌انگیز هنر ایرانی که در این کتاب به کار رفته باعث شده است درباره نحوه خلق آن روایات مختلفی که برخی از آن‌ها به افسانه شبیه است به وجود بیاید. شاهنامه طهماسبی گنجینه هنر نگارگری و خوشنویسی ایران عصر صفوی است. این اثر را وابسته به مکتب نگارگری تبریز می‌دانند؛ مکتبی که بر پایه دستاوردهای هنری پیش از صفویان و بویژه مکتب شکوهمند هرات پدید آمد.

 در دوره‌ای که رسم بود پادشاهان سرزمین‌های بزرگ برای نشان دادن حس نیت خود و همچنین تحکیم روابط، هدایایی را برای سلاطین تازه به تخت نشسته می‌فرستادند، ارزشمندترین اثر نقاشی دوره صفوی به همراه هیأتی بزرگ و هدایای دیگر از جمله قرآن‌های تذهیب‌شده، دیوان‌های مُصوَّر، قالی، جواهرات و پارچه‌ زربفت برای تبریک به سلطان سلیم دوم به عثمانی فرستاده شد. اتفاقی که باعث شد یکی از بزرگ‌ترین اسناد هنری و تاریخی ایران تا مدت‌ها از دید علاقه‌مندان و شیفتگان هنر دور بماند تا این‌که در سال ١٩٠٣ در نمایشگاه آثار هنر اسلامی در موزه‌ هنرهای تزیینی پاریس به نمایش گذاشته شد.

 رونمایی از این کتاب باعث شد برگ‌های ارزشمند آن طی چند سال دست به دست بچرخند و در حراجی‌ها به فروش برسند. نگاره‌های دیگر این کتاب نیز به صورت پراکنده در موزه‌ها و مجموعه‌های خصوصی خارج از کشور نگه‌داری می‌شوند. بخش مهمی (78 نگاره) از این اثر نیز در اختیار موزه متروپولیتن نیویورک است.

 سال 1372 بود که دولت ایران موفق شد باقی‌مانده این کتاب را از وارث صاحب آن خریداری کرد. نسخه‌ای که به ایران وارد شد 118 نگاره دارد و برای نگه‌داری به موزه هنرهای معاصر تهران واگذار شد. براساس توافق انجام‌شده، این نگاره‌ها با تابلو «زن شماره سه» دکونینگ که در اختیار ایران بود معاوضه شد.

 دکتر حسن حبیبی، رییس فقید بنیاد ایران‌شناسی، در رابطه با ماجرای بازگرداندن شاهنامه طهماسبی به ایران می‌گوید: «کاغذ این شاهنامه بسیار نازک و شبیه کاغذهای بیبل امروزی و دست‌ساز است. 15 نفر روی این کتاب کار کرده‌اند که نام 9 نفرشان معلوم است و بقیه ناشناخته‌اند. افرادی که نام‌شان معلوم است، عبارت‌ا‌ند از سلطان محمد میرمصور، آقا میرک، دوست‌محمد، میرزاعلی، مظفرعلی، شیخ محمد، میرسیدعلی و عبدالصمد و شش تن دیگر نام‌شان معلوم نیست و در برخی اسناد با حروف لاتین A,B,C,D,F,H نامیده شده‌اند.»

 او همچنین عنوان می‌کند: «مسؤولیت کار در ابتدا با دوست‌محمد و پس از وی با میرمصور بوده است و پس از آن‌ها ظاهرا آقامیرک کارها را اداره می‌کرده است. این کتاب پس از آن‌که به پایان می‌رسد، صحافی می‌شود. صحافی کتاب عالی بوده و این معنی از جلد سوخته و تذهیب‌شده‌ آن که درون و بیرون آن را دربر دارد و هم‌اکنون موجود است، پیداست و پس از پایان کار مهر شاه طهماسب را بر صفحه 16 کتاب نقش کرده‌اند که آن‌ هم موجود است.»

 از همان زمان ورود شاهنامه به ایران، بحث چاپ و انتشار این کتاب مطرح بود و سرانجام از چند سال پیش کار روی آغاز شد. مسؤولان نشر کتاب دلیل به تعویق افتادن انتشار آن را اهمیت این اثر و تلاش برای چاپ نفیس و درخور آن اعلام می‌کنند. برای انتشار این کتاب از نظر استادان بسیاری از جمله محمود فرشچیان بهره گرفته شده است.

 بنا بر اعلام، کتاب «شاهنامه شاه طهماسبی» در قطع سلطانی و با صحافی نفیس و قاب در 420 صفحه توسط انتشارات فرهنگستان هنر به چاپ رسیده است. علی جنتی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمود فرشچیان و علی معلم دامغانی، رییس فرهنگستان هنر، برای این کتاب مقدمه نوشته‌اند. خوشنویسی‌های این اثر را نیز غلامحسین امیرخانی بر عهده داشته است.

 شاهنامه شاه طهماسب گران‌ترین اثر اسلامی است. فروردین‌ماه سال 1390 بود که برگی از این کتاب رکورد فروش آثار هنر اسلامی را شکست و به قیمت ۷٫۴ میلیون پوند در حراجی ساتبیز فروخته شد. تنها یک برگ از این شاهنامه در حراجی لندن 12 میلیون دلار به فروش رفت.

 همچنین این کتاب 12 سال در دانشگاه هاروارد مورد مطالعه و تحقیق قرار گرفته بود. این اثر پیش‌تر توسط این دانشگاه، موزه متروپولیتن و دانشگاه ییل به زبان‌های انگلیسی، فرانسه و آلمانی به چاپ رسیده است.

 اورهان پاموک، نویسنده ترکیه‌یی برنده جایزه نوبل، در کتاب «نام من سرخ» که در سال 1998 در ترکیه منتشر شد، از شاهنامه شاه طهماسب، زیبایی نقاشی‌های آن و نبوغ هنرمندان ایرانی عصر صفوی نام برده است. او در این کتاب گفته است که بسیاری از هنرمندان و نقاشان تراز اول عثمانی در حسرت دیدن نگاره‌های این اثر ارزشمند بودند و آخرین آرزوی عمر هنری خود را دیدن هنر هنرمندان ایرانی می‌دانستند.

 باید دید آیا وعده مدیران برای رونمایی و انتشار شاهنامه طهماسبی در اردیبهشت‌ماه امسال محقق می‌شود یا خیر. اگر این اتفاق بیفتد و نسخه چاپی این اثر در اختیار مردم قرار بگیرد، آن‌ها با بخش مهمی از تاریخ مغفول‌مانده هنر ایران آشنا خواهند شد.

مسئولان استان اصفهان هنوز پاسخی در مورد دفن "ریچارد فرای" نداده‌اند.

 به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه اصفهان، "ریچارد فرای" ایرانشناس و شرق شناس مشهور آمریکایی وصیت کرده بود پس از مرگش در کنار زاینده رود دفن شود. فرای به چندین زبان دنیا همچون فارسی، عربی و پهلوی مسلط بود و به کمک محمد سمسار "تاریخ بخارا" اثر ابوبکر نرخشی را ترجمه کرد. با تلاش‌های فرای، کرسی ایران شناسی در دانشگاه "کلمبیا" برقرار شد و او به عنوان نخستین استاد این کرسی معین شد. فرای یکی از بنیان‌گذاران «مرکز مطالعات خاورمیانه» در تهران و از نخستین کسانی بود که مدرسه تابستانی مطالعات ایرانی در دانشگاه شیراز را بنیاد کرد. او سال‌ها در مورد ایران به پژوهش پرداخت و با دانشگاه‌های گوناگون در این زمینه همکاری کرد.

 علی اکبر دهخدا به سبب علاقمندی ریچارد فرای به ایران لقب "ایران دوست" را به او داد. فرای از سال 2001 تا 2010 عضو افتخاری پرشن گلف آنلاین بود و با ارسال نامه‌های متعدد از تحریف کنندگان نام خلیج فارس انتقاد می‌کرد. در سال 1389 با حکم محمود احمدی نژاد خانه‌ای تاریخی به ریچارد فرای، اهدا و مجوز دفن او در کنار زاینده رود صادر شد.

 فرای در هفتم فروردین درگذشت اما نکته‌ای که همه به آن توجه داشتند این بود که آیا این ایرانشناس برجسته در اصفهان دفن می‌شود یا خیر؟

 مرکز اصفهان شناسی بدون اطلاع از فوت ریچارد فرای

 در تماس خبرنگار ایسنای منطقه اصفهان با مرکز اصفهان شناسی‌ که یک روز پس از فوت فرای صورت گرفت، محمد حسین ریاحی از محققان این مرکز از فوت او ابراز بی اطلاعی کرد.

 وی با بیان اینکه وظیفه این مرکز پژوهش در زمینه اصفهان است، گفت: کار اجرایی و پیگیری وضعیت دفن و خانه اهدایی ریچارد فرای به نهادهای اجرایی مربوط است.

 میراث فرهنگی: بخشنامه‌ای در این خصوص نداریم

 پس از مرکز اصفهان شناسی، نوبت اداره میراث فرهنگی استان اصفهان بود تا جوابی مشابه مرکز اصفهان شناسی بدهد و این اداره کل در پاسخ به سؤال ایسنا در خصوص تصمیم برای دفن ریچارد فرای و خانه اهدایی به او از سوی رییس جمهور سابق اعلام کرد: هنوز برای این اداره بخشنامه‌ای صادر نشده است و اقدامی در دستور کار نیست و مسئولیت خانه اهدا شده به ریچارد فرای با استانداری اصفهان است و سند تفاهم نامه آن را معاون سیاسی امنیتی سابق امضا کرده است.

 پیگیری خبرنگار ایسنای منطقه اصفهان از معاونت تشریفات و امور بین‌الملل استانداری به معاونت سیاسی- امنیتی این نهاد اجرایی منتهی شد. دفتر معاونت تشریفات و امور بین‌الملل استانداری اصفهان با یادآوری امضای تفاهم نامه توسط معاون سیاسی امنیتی استاندار سابق گفت: هنوز بخشنامه‌ای ارسال نشده است و بحث خانه ریچارد فرای به معاونت سیاسی- امنیتی استانداری اصفهان مربوط است.

 رسول یاحی، معاون سیاسی امنیتی استاندار اصفهان با بیان اینکه تصمیم در مورد موضوع ریچارد فرای نیازمند هماهنگی با سایر نهادهای امنیتی و اجرایی است، اظهار کرد: تصمیم نهایی در مورد موضوعاتی که به ریچارد فرای مربوط می‌شود پس از هماهنگی با استاندار اصفهان و نهادهای دیگر اعلام می‌شود.

 با پیگیری در روزهای بعد پس از گذشت یک هفته، رسول یاحی در گفت‌وگویی تلفنی به خبرنگار ایسنا اعلام کرد: قرار شده است موضوع ریچارد فرای را شخص استاندار اصفهان پیگیری کند و او در جریان تصمیمات گرفته شده است.

 دفتر رسول زرگر پور در صبح امروز، سه شنبه، 19 فروردین خبرنگار را به روابط عمومی استانداری ارتباط دادند و روابط عمومی نیز دریافت پاسخ این سوال از استاندار را تنها با نامه نگاری میسر دانست.

 پیکر ریچارد فرای هم اکنون در بیمارستانی در شهر بوستون امریکا نگهداری می‌شود. مقامات تاجیکستان در تلاش هستند تا جسد او را به این کشور انتقال دهند و تنها تا پایان امروز فرصت است تا تصمیم گیری در مورد جسد این ایرانشناس برجسته گرفته شود. اگر مقامات ایرانی تصمیمات لازم را در این مورد نگیرند سرنوشت پیکر ریچارد فرای به گونه‌ای دیگر از وصیت او رقم خواهد خورد.

راه شاهنامه دومین گام نمادین خود را برای  پاک کردن  دروغ ماراتن 25 اردیبهشت‌ماه، تا توس آرامگاه  فردوسی را به اجرا می‌گذارد و در این راه از فرهنگ‌دوستان در خواست همیاری دارد.
اکبر پدرام این‌بار در این حرکت نمادین سر به آستان خداوندگار سخن  خواهد سایید تا به جهانیان بگوید: تنها جانشین زیبنده برای «ماراتن» چیزی نیست جز میراث معنوی جهانیان «شاهنامه».
دونده‌ي البرزي علي اكبر پدرام گام نخست راه شاهنامه را در حركتي نمادين آبان ماه 1392 خورشیدی، از ورزشگاه شريعتي كرج، ٤٤ كيلومتر دَويد تا به شاهنامه برسد و نشان داد «راه شاهنامه» نماد صلح و آشتي است و شايسته است جايگزين «ماراتون» كه پيام‌آور جنگ و خونريزي است، بشود.
دونده‌ي پیشکسوت البرزی اکنون کارشناس ادبیات و مدرس شاهنامه فردوسی و آشنا با ادبیات ایران و تاریخ است و باور دارد نام ماراتون احساس ناخوشایند جنگ را به همراه دارد.
 پدرام دونده‌ي استقامت استان البرز 57 سال دارد. او 10 سال است كه دونده‌ي حرفه‌اي است و هموند هیات  پیشکسوتان دونده‌ي کرج است که سال ١٣٨٨ خورشيدي در پيكارهاي قهرمانی پیشکسوتان کرج به قهرمانی رسیده است.

ربیاکف مقام ارشد روس در مذاکرات هسته ای که ایراد سخنانی عجیب در باره موضوع هسته ای ایران را در پرونده خود دارد روز گذشته آشکارا اظهار داشت موضوع اوکراین و نحوه برخورد طرف غربی با موضوع کریمه در نگاه مسکو به مذاکرات هسته ای تاثیردارد. نمیتوان پذیرفت این موضعی شخصی ست ،آنچنانکه نمیتوان پذیرفت مسکو در ورود به این بازی بسیار خطرناک از همان ابتدا مسئله ایران را مدنظر نداشته است.

 به گزارش ایسنا، متین مسلم در ادامه یادداشت خود در وبلاگ خبرآنلاین نوشت: پوتین حق دارد خوشحال باشد ، دمکراسی ناب یعنی همین !. وقتی جناب رهبر قدرتمند روسیه به اعتبار یک رفراندوم از پیش نتیجه معلوم !!کریمه را از کشوری مستقل جدا و به خاک خود وصله میکند، چرا خوشحال نباشد؟ پوتین میخواهد تاریخ را تکرار و اسناد خاک خورده را زنده کند؟ او روز گذشته سند الحاق کریمه به خاک روسیه را در دفتر خانه کرملین بدون حضور فروشنده، به نام خود امضا و مهرکرد . لطفا بقیه هم آماده باشند و حساب کار خود را بکنند. اگر درکشوری، مرده ای روس دفن است رهبرانش آماده باشند، آنجا نیز خاک روسیه است. 

احساسی کاذب از شروع دور جدیدی از جنگ سرد و رقابت آمریکا و جماهیری شوروی به اندازه کافی عده ای را متقاعد و متوهم کرده که چهره ای ضد امپریالیستی از پولیت بوری کرملین و صدر هیات رئیسه آن ترسیم و به حمایت از اقدامات آنها برآمده اند. در سطح بین المللی نیزمعلوم نیست در برابر این اقدام مسکو دقیقا چه کار میتوان کرد؟ کاخ سفید کماکان و فعلا تهدید میکند بدون آنکه کاری از دستش ساخته باشد.اروپا به جز تحریم چند مقام روس و پاره ای تهدید های لفظی اقدام جدی صورت نداده ،دولت مرکزی موقت کیف هم در سرگردانی بی تصمیمی بسر میبرد. کیف به وضوح احساس خطر کرده یک اقدام ناشیانه دیگر (البته از دید مسکو) منجر به جدائی کامل شرق اوکراین و اگر نه پیوستن به روسیه که تشکیل کشوری جدید در شرق دور از انتظارنخواهد بود.

آیا این به آن معناست که کار تمام و آقای پوتین بازی رولت روسی را برده است؟ از هر جنبه که به موضوع نگاه کنید پاسخ مثبت نیست. این مهم نیست که اقدام مسکو در بزرگتر کردن خاک روسیه به صرف یک رفراندوم بحث برانگیز و از پیش مشخص، درست بوده یا خیر؟(در اصل این خلاف قوانین بین المللی و عرف جهانی ست) یا چندان اهمیتی ندارد جامعه جهانی این اقدام را تایید میکند یا نه؟ فعلا که هیچکس هیچ کاری نتوانسته انجام دهد و این به توهم روسی دامن زد .مهم این است که بر خلاف تصور روسیه بازی تمام نشده نخواهد شد و جوامع بین المللی به همین سادگی با این موضوع کنار نخواهند آمد .گرچه اقدام مستقیم نظامی قابل تصور نیست و اروپا آمادگی آنرا ندارد . واشنگتن و مسکو هم قادر به جنگی متعارف و کلاسیک علیه یکدیگر نیستند. خنده دار است،نه؟ مسکو و واشنگتن این نکته آخر را به خوبی میدانند. حال از بعد نظامی اگر مسیر تحولات آینده در کنار فشار های سیاسی و تحریم های بین المللی به سمت یک جنگ شبه قفقازی پیش برود، مطلبی دیگریست . البته به باور من اگر مسکو به رویه فعلی خود ادامه دهد این امری ست کاملا محتمل و دارای زمینه های کاملا بالقوه و بی شک رولت روسی علیه خود عمل خواهد کرد.

اما جدای از ابعاد بین المللی بحران کریمه ،آنچه موجب جلب توجه و تا حدودی نگرانی است موضع آقای ربیاکف دیپلمات ارشد روس در مذاکرات هسته ای ایران با 1+5 است. وی که ایراد سخنانی عجیب در باره موضوع هسته ای ایران را در پرونده خود دارد روز گذشته آشکارا اظهار داشت موضوع اوکراین و نحوه برخورد طرف غربی با موضوع کریمه در نگاه مسکو به مذاکرات هسته ای تاثیردارد. نمیتوان پذیرفت این موضعی شخصی ست ،آنچنانکه نمیتوان پذیرفت مسکو در ورود به این بازی بسیار خطرناک از همان ابتدا مسئله ایران را مدنظر نداشته است. با توجه به حساسیت 5 قدرت جهانی دیگر نسبت به ایران این تصور ساده انگاری محض است. اما نکته اینجاست همزمان با ادامه بازی با توجه به درک تاریخی و دائمی روسی از مسئله ای به نام ایران ، تا چه میزان آنها از موضع خود پای ایران را به مناقشه باز و با گرو کشی آن را در کریمه خرج خواهند کرد؟ آنهم در مسئله ای که الزاما میتواند هیچ ربطی به تهران نداشته باشد.ربیاکف به روشنی اعلام کرد کریمه برای مسکو به مراتب از پرونده ایران مهمتر است. اما خطر آنجاست که طرف غربی احیانا با نگاهی بر عکس به موضوع وارد مذاکره با کرملین شود. اینکه چگونه و با چه مدلی بحران کریمه با مصالحه ای روسی - غربی ختم خواهد شد، به درستی نمیدانم ؟ آیا مسکو در صدد بازی با کارت ایران است؟ .از سخنان ربیاکف که چیزی غیر از این استنباط نمیشود. مطمئنا دستگاه دیپلماسی و شخص آقای روحانی و آقای ظریف متوجه قمار روسی از سوی افسر سابق عالیرتبه "کا گ ب" شده اند . اما این قابل توجه کسانی باشد که در توهم آغاز جنگ سرد ایدئولویک شرق و غرب بسر میبرند.

نوروز جان ما را می‏نوازد و شادی و سرور ویژه‌ای از نو شدن روز و ماه و سال به‏ ما دست می‏دهد. اينك هزاره‌ها وسده‌هاي بسيار است كه مردم ايران، با هر زبان و از هر قومی، نو شدن سال و نو شدن طبيعت را با آیین‌های ويژه‌ی ملي و قومي جشن مي‌گيرند و چهره‌ی اين سرزمين را دگرگون مي‌كنند. نوروز به گفته‌ی ابوريحان بيروني؛ روز «نوزايي آفرينش» و به نوشته‌ی شمس‌الدين محمد دمشقي؛ روز «آفرينش نور» و روزي است كه مردم را در اين «روزي نو از ماهي نو و سالي نو به آراسته و نوگردانيدن آن‌چه كه گذشت زمان كهنه كرده برمي‌انگيزاند. 
نوروز و آيين هاى باشكوه آن، راهى چند هزار ساله و پر پيچ و خم را پيموده تا به ما رسيده است. «نوروز» كهنسال‌ترين آيين ملى در جهان است كه جاودانه مانده و خود به تنهایی يكى از شوند(:سبب)های ماندگاری فرهنگ ايرانيان شده است. آيين‌هاى برگزارى اين جشن بزرگ در زمان کنونی با ٣ هزار سال پيش دگرگونی چشمگيری نداشته، و همبستگی فرهنگى مردم ايران زمين را در پي داشته است. ایرانی در هر گوشه از جهان كه باشند آیین های نوروزی را يكسان برگزار مى‌كند و بزرگ و گرامی می‌دارد. از همين روست كه انديشمندان، «نوروز» را نماد جاودان پايداری شناسه(:هويت) و ناسيوناليسم ايرانى خوانده‌اند و تاریخ‌نگاران همگی بر این باور استوارند. 
زنده‌ياد مهرداد بهار، پژوهشگر نامدار، نوروز را يك جشن همگاني در فرهنگ ايران و ميان‌رودان و آيين نوروزي را از پیش از هزاره‌ی سوم پيش از ميلاد دانسته و نوشته است: «اين آيين يا همراه با كوچ مردم ايران به ميان‌رودان، به آن سرزمين رفته يا هم‌زمان در سراسر گستره وجود داشته است.» 
به نوروز که نزدیک می‌شویم، در درون ما چشمه‌ای از پرسش‌های گوناگون درباره‌ی نوروز می‌جوشد. اندیشه‌ی ما می‌خواهد تاریخ نوروز را بشکافد و می‏خواهد سر از چیستی آن درآورد، و می‏خواهد بداند که چرا ما نوروز را گرامی می‏داریم؟ چه رویدادهایی در این روز بزرگ روی داده است و تاریخ برای این روز چه در چنته دارد؟ آیا به راستی دوست داریم تاریخ این جشن بزرگ و تاریخ در این روز بزرگ را بدانیم؟ 
بدانیم که اين تاريخ نيست که نوروز را گزارش می‌کند، بلکه نوروز است که تاريخ را در دامان خويش پرورده است. در این نوشته نگاهی داریم به دیرینگی این جشن، هر چند این تاریخچه تنها اشاره‌ای است کوتاه به تاریخی بلند که باید درباره‌ی آن کتاب‌ها نوشت. 
١: نوروز باستاني؛ از هزاران سال پيش تا كنون جشن ملي ايرانيان بوده است. 
٢: دیرینگی پيدايش نوروز؛ از روزگار شاه جمشيد پيشدادي تا به امروز کشیده شده است. بيشتر گزارش‌هاي استوره‌اي ايران، روزگار پيشدادي را زمان پيدايي نوروز و آيين‌های نوروزي، و جمشيد، چهارمين پادشاه پيشدادي را نخستین برپا کننده‌ی نوروز و آيين‌های این جشن به شمار آورده‌اند. 
روزگار جمشيدشاه پیشدادی، در «يشت‌»ها زمان طلايي به شمار آمده است. در آن روزگار؛ خوردني‌ها كاهش نمي‌يافت و چهارپايان و مردمان نمي‌مردند. 
به گفته‌ی فردوسی:  
به جمشید بر، گوهر افشاندند / مر آن روز را روز نو خواندند 
سر سال نو هرمز و فروردین / بر آسوده از رنج، تن، دل زكین 
بزرگان به شادی بیاراستند / می و جام و رامشگران خواستند 
چنین روز فرخ از آن روزگار / بمانده از آن خسروان یادگار 
٣: این جشن؛ یکی از دو جشن آریایی‌ها بوده است. چنان‌که در وندیداد، فرگرد نخست، بند 2 و 3 آمده؛ آریایی‌ها در روزگار باستانی دو فصل گرما و سرما داشتند. فصل گرما، دربردارنده‌ی بهار و تابستان و فصل سرما، دربردارنده‌ی پاییز و زمستان می‌شده است. نیاکان ما در آغاز هریک از این دو فصل، جشنی برپا می‌داشتند که هر دو آغاز سال نو به شمار می‌رفته است: نخست نوروز، جشن هنگام آغاز فصل گرما، هنگامی که سبزه می‌روییده و خورشید زمین و مردمان را گرم می‌کرده است. دیگری مهرگان، در آغاز فصل سرما که روزگار خورشید گرمایش کمتر شده، سرما فرامی‌رسیده است. 
٤: بر پایه‌ی باورهای سنتی زرتشتیان، آفرینش جهان در ٦ گام بوده است. در پایان هر گام آفرینش، زرتشتیان جشنی بر پا می‌دارند به نام «گهنبار»؛ که شش چهره(:نوبت) دارد. نخستین آفرینش؛ «آسمان»، که به یاری آسمان، «شادی» نیز آفریده می‌شود. دومین؛ «آب»، سومین؛ «زمین»، چهارمین؛ «گیاه»، پنجمین؛ «گاو»(که نماد حیوانات سودمند است) و واپسین گهنبار، که سالگرد آفرینش انسان است، «همس‌پت‌ميديم»؛ که همان «با هم بودن و با هم گرد آمدن» است و پنج روز پایان سال؛ پنج روز «پنجه» را در بر می‌گیرد. این آفرینش بهترین و زیباترین آفرینش اهورایی است. در این روز کیومرس آفریده می‌شود که نیای آدمیان امروزی است؛ و در پایان این آفرینش، نوروز فرا می‌رسد، که به گونه‌ای جشن پایان آفرینش و روز به کمال رسیدن انسان است. به همین انگیزه، جشنی بزرگ بر پا می‌شود که همانا نوروز است. 
این نگاه به نوروز شوند(:سبب) آن شد که در داستان‌ها و باورهای ایرانیان، به این روز، باروری و زایش همه‌ي نیکویی‌ها نسبت داده شود و گویند هر آن‌چه در خور جایگاه والای انسانی است، در این روز، به همراه انسان آفریده شده است. 
٥: جای دادن نوروز در آغاز بهار، از روزگار ملكشاه سلجوقي- 465 تا 485 مهی(:قمري) – بوده است. در اين هنگام به فرمان ملكشاه، ستاره‌شناساني همچون «عمر خيام»، «حكيم لوكري»، «ميمون بن نجيب واسطي»، «ابوالمظفر اسفرازي» و چند تن ديگر به درست‌سازی گاه‌شماری دست يازيدند.

بقیه در ادامه نوشتار

امرداد.1393

برآمد باد صبح و بوی نوروز
به کام دوستان و بخت پیروز
مبارک بادت این سال و همه سال
همایون بادت این روز و همه روز

نگاه منتقدان سینمایی به فیلم

فیلم "۳۰۰: ظهور یک امپراتوری" برخلاف فیلم "۳۰۰"، نتوانست نظر اغلب منتقدان سرشناس سینمایی را جلب کند. بسیاری از آنها شخصیت پردازی ضعیف، بازی های بد و عدم پایبندی به تاریخ را از ضعف های اساسی این فیلم دانستند. با این حال اغلب منتقدان، کوریوگرافی صحنه های نبرد دریایی را که به صورت اسلوموشن کار شده است، ستوده اند.

تاد مک کارتی، منتقد هالیوود ریپورتر، در نقدی منفی و طعنه آمیز علیه آن نوشت: "با این که جرارد باتلر بعد از فیلم "۳۰۰" در ۱۷ فیلم متوسط بازی کرد اما با این حال، غیبت او در این فیلم به شدت حس می شود."

جیمز روچی از سایت سینمایی "فیلم دات کام"، صفر امتیاز به فیلم داد و آن را یک "جوک سه بعدی" دانست.

تام لانگ از "دیترویت نیوز" نیز آن را یک حمام خون و نه چیزی بیشتر خواند. جیمز براردینلی از "ریل ویووز"، ۲ و نیم ستاره از ۴ ستاره به فیلم داد. به اعتقاد براردینلی، فقدان خلاقیت در این فیلم منجر به نارضایتی بنیادی از آن شده است.

اسکات بولس از "یو اس اِی تودِی" از ۴ ستاره، ۲ ستاره به فیلم داد و نوشت: "برای کسی که در این فیلم دنبال مفهوم فیلمنامه می گردد، "۳۰۰" مثل اسب ترواست. باورپذیری و معقول بودن را فراموش کنید."

اما اسکات فانداس از مجله "ورایتی" فیلم را ستود و درباره اش نوشت: "این فیلم سرگرم کننده، فاقد طنین اسطوره ای فیلم "۳۰۰" است که از آن یک فیلم کلاسیک ساخت اما با معیارهای خودش خوب کار می کند."

منتقد دیگری به نام ریچارد روپر از ۵ ستاره به فیلم ۴ و نیم ستاره داد و آن را یک پیروزی از نظر طراحی صحنه و لباس و استفاده از تکنیک های خیره کننده سی جی آی دانست.

با این حال به نظر می رسد تماشاگران عادی سینما رویکردی نه چندان بدی نسبت به این فیلم داشته اند. "۳۰۰: ظهور یک امپراتوری" که نمایش عمومی آن کمتر از سه هفته پیش آغاز شد، در حال حاضر در رده سوم جدول پرفروشترین های سینمای آمریکای شمالی در سال ۲۰۱۴ جا دارد.

به روایت هرودت، آرتمیس یکم، ملکه کاریا، در شهر هالیکارناس، (که در آن زمان از اسپارتی های امپراتوری هخامنشی بود) به دنیا آمد. آرتمیس، زنی زیبا و دلیر بود و پس از مرگ شوهرش بر تخت شاهی نشست. او یکی از فرماندهان نیروی دریایی و از رایزنان جنگی خشایارشا بود و در تاریخ از او به عنوان نخستین زنی که در سمت فرماندهی نیرومندترین نیروی دریایی جهان خدمت می کرد، یاد می شود. هردوت او را زنی مکار و باهوش توصیف کرده و نوشته است که بر روی خشایارشا نفوذ زیادی داشته است. در دوران حکومت پهلوی، نیروی دریایی ایران، برای نخستین بار ناوشکن بزرگی را به نام آرتمیس نام گذاری کرد.

"۳۰۰: ظهور یک امپراتوری"؛ ادامه دقیق فیلم "۳۰۰" نیست بلکه همزمان به رویدادهای قبل از نبرد ترموپیل یعنی جنگ ماراتن و جنگ های بعد از آن یعنی جنگ های آرتمیسیوم و سالامیس می پردازد. جنگ ماراتن، ده سال قبل از جنگ ترموپیل(ماجرای فیلم ۳۰۰) در سال ۴۹۰ پیش از میلاد اتفاق افتاد. جنگ دریایی آرتمیسیوم نیز همزمان با جنگ ترموپیل رخ می دهد که در سال ۴۸۰ قبل از میلاد اتفاق افتاد و سه روز طول کشید و در آن سپاه ایران بر یونانی ها پیروز شده و به دنبال آن شهر آتن را فتح کرد و آن را به تلافی به آتش کشیده شدن شهر "سارد" در ایران، به آتش کشید. یونانی ها پس از این اتفاق، به جزیره سالامیس فرار کرده و خشایارشا هم برای تار و مار کردن آنها به سالامیس لشگر کشید.

هشت سال بعد از نمایش فیلم جنجالی "۳۰۰" ساخته زک اسنایدر درباره نبرد ترموپیل بین ایران و یونان، که از نظر بسیاری از ایرانیان در رویدادهای تاریخی تحریف شده بوده و تصویری غیرانسانی از پادشاه هخامنشی و سپاه ایران به نمایش گذاشته شده بود، اینک هالیوود، قسمت دوم این فیلم را با نام "۳۰۰ : ظهور یک امپراتوری"، به صورت سه بعدی روانه سینماها کرده است.

"۳۰۰: ظهور یک امپراتوری"، همانند "۳۰۰"، فیلمی فانتزی و حماسه ای جنگی است که هالیوود بر اساس کتاب مصور منتشر نشده "خشایارشا" نوشته فرانک میلر (نویسنده فیلم "۳۰۰") ساخته است و درباره جنگ های دریایی معروف آرتمیسیوم و سالامیس است که بعد از پیروزی سپاه ایران در ترموپیل و فتح آتن، بین سپاه خشایارشا به فرماندهی آرتمیس و سپاه یونان به فرماندهی تمیستوکل درگرفت.

این فیلم، ابتدا "۳۰۰: نبرد آرتمیسیوم" نام داشت اما در سپتامبر ۲۰۱۲ به "۳۰۰: ظهور یک امپراتوری" تغییر نام داد. زک اسنایدر که فیلم "۳۰۰" را کارگردانی کرده بود، در این فیلم به عنوان تهیه کننده و نویسنده فیلمنامه همکاری کرده و نوام مورو، کارگردانی آن را به عهده داشته است.

برخلاف قسمت اول که پخش آن با اعتراض گسترده بسیاری از مردم و نیز دولت ایران رو به رو شد، تا الان که نزدیک به سه هفته از نمایش جهانی این فیلم می گذرد، هنوز واکنش خاصی نه از سوی مردم ایران و نه دولت، نسبت به این فیلم دیده نشده و تنها برخی سایت ها و رسانه های دولتی در ایران، خبر پخش جهانی آن را به عنوان یک فیلم "ضد ایرانی" دیگر از هالیوود منتشر کرده اند.

روایت فانتزی

"۳۰۰: ظهور یک امپراتوری"، با اینکه ظاهرا فیلمی تاریخی است اما در واقع همانند فیلم "۳۰۰"، فیلمی فانتزی و ساخته و پرداخته ذهن خیال‌پرداز فرانک میلر، خالق داستان‌های گرافیکی و مصور (کمیک استریپ) است. همه صحنه های این فیلم در استودیوی "نوبویانا فیلم" صوفیه، پایتخت بلغارستان به شیوه کامپیوتری (virtual studio) که در آن بازیگران در مقابل پرده سبز بازی می‌کنند و از آنها فیلمبرداری می‌شود، ساخته شده‌است.

فضای پس زمینه نیز بعدا به کمک تکنیک CGI به فیلم اضافه شده‌است.

با این که این فیلم سه بعدی است و از تکنیک های سی جی آی تازه تری نسبت به فیلم "۳۰۰" استفاده کرده اما نوآم مورو، کارگردان این فیلم، نسبت به زک اسنایدر، خلاقیت کمتری در تبدیل یک داستان کمیک به سینما نشان داده است. به علاوه میزان خشونت "۳۰۰: ظهور یک امپراتوری" اصلا قابل مقایسه با فیلم "۳۰۰" نیست. فیلم، پر است از صحنه های دلخراش قطع دست و پا و شکافته شدن سرها و پاشیده شدن خون در هوا.

تحریف تاریخ

"۳۰۰: ظهور یک امپراتوری"، همانند فیلم "۳۰۰"، حاوی تحریف ها و جعل هایکلیک آشکار تاریخی است.

مهم ترین دروغ تاریخی این فیلم مربوط به جنگ ماراتن و کشته شدن داریوش بزرگ در این جنگ با "تیری اعجاب انگیز" (به تعبیر پروفسور پل راتلج) است که از کمان تمیستوکل رها می شود. به اعتقاد پل راتلج، استاد دانشگاه کمبریج داریوش بزرگ و پسرش خشایارشا اصلا در این جنگ شرکت نداشته اند بلکه فرمانده سپاه ایران در این جنگ، داتیس (وارتافرن)، برادرزاده داریوش بزرگ بوده است.

به علاوه داریوش بزرگ، ۴ سال بعد از نبرد ماراتن یعنی در سال ۴۸۶ قبل از میلاد، در حالی که داشت خود را برای جنگ های دیگری علیه یونان آماده می کرد، درگذشت.

تحریف تاریخی بزرگ دیگر این فیلم در مورد آرتمیس است. آرتمیسی که در این فیلم تصویر شده و اوا گرین نقش او را بازی می کند، هیچ شباهتی با چهره این فرمانده زن شجاع در روایت های تاریخی آن ندارد.

در روایت های تاریخی از جمله روایت هرودت، آرتمیس یکم، ملکه کاریا، زنی زیبا و شجاع و یکی از فرماندهان نیروی دریایی و از رایزنان جنگی خشایارشا بود و در تاریخ از او به عنوان نخستین زنی که در سمت فرماندهی نیرومند ترین نیروی دریایی جهان خدمت می کرد، یاد می شود.

اما در این فیلم، می بینیم که سربازان یونانی بعد از کشتن پدر و مادر آرتمیس در کودکی، او را به بردگی جنسی در کشتی های خود گمارده و بعد هم نیمه جان او را در خیابان رها می کنند تا اینکه سرداری ایرانی او را نجات داده و به او فنون جنگاوری می آموزد. آرتمیس، در این فیلم، زنی شیطان صفت، کینه توز و شهوت پرست است که با بیرحمی سر مخالفان خود را از بدن جدا کرده و لبان خونی آنها را می بوسد.

در این فیلم، گفته می شود که آرتمیس، مدافع لشکرکشی به سالامیس بود در حالی که به روایت هرودت، آرتمیس در بین رایزنان جنگی خشایارشا، تنها فردی بود که مخالفت خود را با جنگ سالامیس اعلام کرد چرا که به اعتقاد او نیروی دریایی ایران قدرت مقابله با نیروی دریایی یونان را نداشت اما او در نهایت به درخواست پادشاه ایران گردن نهاد و به عنوان یکی از فرماندهان ناوگان دریایی ایران با پنج کشتی جنگی خود در این جنگ شرکت کرد و برخلاف آنچه در فیلم نشان داده شد، فرمانده کل نیروی دریایی ایران در این جنگ نبوده است.

در صحنه ای از فیلم، آرتمیس بعد از موفقیت های تمیستوکل، او را به کشتی خود فراخوانده و در حین معاشقه با او، پیشنهاد مقامی در سپاه ایران را به او می دهد اما تمیستوکل نمی پذیرد و آرتمیس سوگند می خورد که از او انتقام بگیرد که این ماجرا نیز به اعتقاد پل راتلج، هیچ صحت تاریخی ندارد.

تحریف تاریخی دیگر این فیلم، مرگ آرتمیس در نبرد سالامیس به دست تمیستوکل است، در حالی که به روایت هرودت، او از این جنگ، جان سالم به در می برد.

از سوی دیگر خشایارشایی که در این فیلم تصویر شده، با آن شمایل برهنه و زنجیرها و حلقه های دور گردن و آرایش چهره اش، هیچ شباهتی به یک پادشاه مقتدر بزرگ ترین امپراتوری جهان در آن عصر ندارد. تغییر ماهیت او به موجودی فراطبیعی(انسان-خدا)، بعد از غسل کردن در درون حوضچه ای در یک غار، نیز روایتی کاملا تخیلی و مغایر با تاریخ است.

BBC NEWS

سينماي هاليود بازهم باساختن «300 ظهور یک امپراتوری»، آشكارا به وارون كردن تاريخ دست زد.
سینمای هالیود تاکنون فیلم‌های تاریخی بسیاری را به نمایش گذاشته است. فیلم «300» یکی از این فیلم‌ها بود که اگرچه فروش بسیاری داشت اما جنجال‌های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، تاریخی فراوانی را نیز به همراه داشت. این فیلم که چند سال پیش ساخته شد به‌گونه‌ای شگفت‌آور جنبه‌ای، وارون(: ضد) ایرانی به خود گرفته بود. داستان فیلم از این قرار بود که 300 سرباز اسپارتی به فرماندهی «لیونیداس» در نبرد «ترموپیل» به جنگ ایرانیان ‌رفتند و سرانجام جانشان را در این جنگ از دست ‌دادند. ایرانیان و به‌ویژه خشایارشاه در بخش‌‌های گوناگون این فیلم به‌گونه‌ای باورنکردنی وارون تاریخ و فرهنگ ایران جلوه‌گر شده بودند و همین امر شوندی بود که ایرانیان به ساخت فیلم‌ توهین‌آمیز «300» واکنش شدیدی نشان دهند. اما تنها چند سال بیشتر از ساخت پرسر و صدای «300» نگذشته بود که در واپسین ماه از سال 1392 فیلم «300، ظهور یک امپراتوری» در سینماهای گوناگون جهان پخش شد. این اثر دنباله‌ی فیلم «300» است و درون مایه‌ای توهین‌آمیزتر از اثر گذشته را به‌همراه دارد. شگفت اینجاست که فیلمنامه‌ی این اثر حتا با نوشته‌های هردوت هم همخوانی ندارد. باشندگي داریوش در جنگ «مارتون» و کشته شدن او به دست «تيموستوکِل»، باشندگی(: حضور) آرتمیس در سِمَت فرماندهی نیروهای دریایی ایران، نشان دادن چهره‌ی خشایارشاه و نیروهایش، وارون تاریخ ایران، باشندگی گسترده‌ی نیروهای دریایی اسپارت در جنگ «سالامیس» و... از اشتباهات گوناگونی است که در فیلم «300 ظهور یک امپراتوری» مشاهده می‌شود. سازندگان هر دو فیلم تلاش بسياري کرده‌اند تا پیروزی‌های ایرانیان را در جلگه‌ی «آتیک» و دریای مدیترانه و «آدریاتیک» ناچیز بشمارند اما شکست ایرانیان در نبرد ماراتون و سالامیس را بزرگ جلوه دهند. همچنین یونانیان را مردمانی آزادی‌خواه و متمدن و ایرانیان را به صورت مردمانی بدون تمدن و فرهنگ برجسته ساخته‌اند...
به هر حال دستگاه جنگ‌‌ستیزانه‌ی باختریان(:غربیان) در برابر خاوریان(:شرقیان) ریشه‌ای چند هزارساله دارد و امروز نیز رسانه‌های باختر(:غرب) و سینمای هالیود میراث‌خوار دستگاه جنگی گذشته هستند. اما پرسشی که در این میان به ذهن هر ایرانی –و هر فرد کنجکاو- می‌رسد این است که سرانجام و سرنوشت جنگ‌های ایرانیان و یونانیان به کجا رسید؟ می‌دانیم که هخامنشیان در زمان کورش بزرگ، کمبوجیه و داریوش بزرگ بخش گسترده‌اي از سرزمین‌های یونانی‌نشین را دردست داشتند و بیشتر این سرزمین‌ها را به جنگ گشوده بودند. داریوش بزرگ حتا تا رود دانوب در اروپا پیش رانده بود و پس از آنکه یونانیان «سارد» را به آتش کشیدند، آهنگ آن داشت که یونانیان را سیاست کند اما اندکی پس از نبرد ماراتن درگذشت. خشایارشاه به دنبال سیاست‌های داریوش بزرگ رهسپار یونان شد و پس از عبور از تنگه‌ی «ترموپیل» و شکست «اسپارتیان» و به موازات پیروزی‌های دریایی، آتن را گشود. اما این پایان جنگ نبود، نیروی دریایی ایران در سالامیس شکست خورد. پس از نبرد سالامیس خشایار شاه به ایران بازگشت اما نیروی زمینی ایران به فرماندهی «مردیانوس»، در یونان باقی ماند و حتا یک‌بار دیگر آتن را گشود. اما این نیروها نیز در جنگ «پلاته» شکست خوردند و از میان رفتند و برای مدتی آتن و اسپارت پیروز میدان شدند. ایرانیان که دریافته بودند جنگ شوندی برای اتحاد یونان به فرمانروایی آتن است آتش جنگ را خاموش کردند و دیپلماسی بزرگ خود را به راه انداختند. نخست پیمان «کالیاس» را که بنا بر بندهای آن ایرانیان می‌پذیرفتند به مدت سه روز و سه شب از دریا عقب بنشینند را به‌رسمیت شناختند و سپس سکه‌های زَر را همچون سلاحی مرگبار به‌کار بردند. اندکی پس از نبرد سالامیس آتنیان نشان دادند که شايستگي سروری بردولت شهرهای یونانی را ندارند. آنان سرداران نامور خود را به راحتی از میان برمی‌داشتند. تيموستوکل فرمانده نامور آتنی اعتبار خود را در یونان از دست داد و برای بدست آوردن اعتبار از دست‌رفته‌ی خود به ایران آمد. همچنین «الکیبیادس» -دیگر سردار آتنی- نیز سرنوشتی بهتر از تيموستوکل نداشت. یونانیان با باشندگی(: وجود) پیمان‌نامه‌ی کالیاس دیگر شوندی برای پرداخت پول به آتن نمی‌دیدند تا این دولت‌شهر در برابر ایران از آنها پشتيباني کند. بنابراین پس از مدتی از پرداخت پول به دولت‌شهر آتن خودداری کردند و همین امر شوندی بود برای اینکه دولت‌شهر آتن ناتوان شود. به روزگار داریوش دوم و اردشیر دوم دیپلماسی هخامنشی با نیرومندی بسیاری راه خویش را پي گرفت و توانست با ناتوان کردن بیش از اندازه‌ی آتن و اسپارت راه را برای نابودی همیشگی آتن و اسپارت باز نگه دارد. سرانجام با پشتیبانی هخامنشیان از تازش دولت‌شهر «تِب» -در شمال باختری(:غربی) یونان- به یونان، واپسين پرده‌ي نمايش سياسي ايران در سرزمين يونان به نمايش گذاشته شد و دولت‌شهرهای یونانی همچون آتن و اسپارت به پایان زندگی سیاسی خود رسیدند و فرمانِ شاه بزرگ بار دیگر به آنسوی تنگه‌ی «داردانل» و «بسفور» و دریای آدریاتیک در زمان داریوش بزرگ رسید. بنابراین آنچه که هخامنشیان نتوانستند در يونان با نیروی جنگی به‌دست آورند با نیروی دیپلماسی به‌دست آوردند.

ميثم اسدي

كارشناس ارشدتاريخ

امرداد 

دومین قسمت از فیلم سینمایی "۳۰۰" در نخستین هفته نمایش در آمریکا و کانادا نزدیک به ۴۵ میلیون دلار فروش داشته و موفق به کسب رتبه نخست در جدول فروش فیلم‌ها شده است. عنوان این قسمت "۳۰۰: ظهور یک امپراتوری" است. این فیلم روایتگر داستان نبرد تاریخی میان ایرانیان و یونانیان است و ماجرای آن در یونان باستان می‌گذرد.

فیلم ۳۰۰ بر پایه داستان مصوری به همین نام اثر فرانک میلر ساخته شده است. نمایش قسمت نخست این فیلم در سال ۲۰۰۷ با اعتراض گسترده‌ی ایرانیان روبرو شد که آن را تحریف تاریخ دانستند و بر این باور بودند که در این فیلم چهره‌ای غیرواقعی و خشن از ایرانی‌ها به نمایش درآمده است.

در "ظهور یک امپراتوری" سالیوان استیپلتون هنرپیشه استرالیایی در نقش تمیستوکل، سردار پرنفوذ یونانی و اوا گرین هنرپیشه و مدل فرانسوی در نقش آرتمیس، فرمانده نیروی دریایی خشایارشاه بازی کرده‌‌اند.

جف گلداستاین، از مدیران کمپانی برادران وارنر، فروش بالای این فیلم را تاکنون "فراتر از انتظارات" خوانده است. به گفته او، سازندگان فیلم فروش هفته نخست آن را میان ۳۵ تا ۴۰ میلیون دلار تخمین می‌زدند و "فکر می‌کردیم اگر بتوانیم در مجموع ۱۰۰ میلیون دلار فروش کنیم، وضعیت خوبی خواهیم داشت."

"ظهور یک امپراتوری" تا کنون از فروش در ۵۸ کشور دیگر (به جز آمریکا و کانادا) ۸۸ میلیون دلار نصیب تهیه‌کنندگان کرده است. به گفته کمپانی برادران وارنر‌، انتظار می‌رود که نمایش نسخه آی مکس نیز جداگانه ۱۲ میلیون دلار فروش داشته باشد.

dw.de

نمی دانم تا کی باید شاهد نمایش جعلی تاریخ خودمان و بصورت کاملا جانبدارانه  در فیلم های هالیوودی باشیم.خوب تعجبی ندارد، وقتی خودمان اهمیتی برای تاریخ و هنر و فرهنگمان قائل نباشیم باید شاهد سریالی شدن ماجرا و پرفروش شدن آن باشیم .واقعا فیلم سازان و هنر سینمای ما با این همه ادعا توان ساختن بردهای تاریخی ما در برابر رومیها ،یو نانیان و ... را ندارد تا جایی که باید شاهد باشیم که مواردی که هرودوت به دروغ یا واقعیت به خورد همگان داده است، هم به بدترین شکل ممکن تحریف و به خورد تمام جهان و خودمان داده شود.مگر ما آریو برزین،یوتاب و امسال او را در تاریخمان نداشته ایم؟ مگر سلطان جلالدین خوارزم شاه و ... را نداشته ایم؟با این همه اساطیر و تاریخ غنی با حسرت باید بر پرده سینما چشم بدوزیم ؟

پروین میکده بازیگر سینما و تلویزیون درگذشت و در سکوت خبری در قطعه هنرمندان آرام گرفت.

به گزارش خبرنگار بخش سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)،او متولد ۱۳۱۴ تهران بود و طی دو روز اخیر در سکوت خبری درگذشت.

 طبق اعلام بستگان این هنرمند؛ او 19 اسفند ماه در بیمارستان «شهریار» به دلیل سرطان کبد از دنیا رفت و امروز 21 اسفند ماه در قطعه هنرمندان به خاک سپرده شد. پروین میکده در سال ۱۳۱۴ متولد شد. پدرش سرهنگ ابوالقاسم میکده علاقه زیادی به موسیقی ایرانی داشت و به همین علت فرزندانش را با آن آشنا کرد. او سال دوم دبیرستان را پشت سر گذاشته بود که ازدواج او را از ادامه تحصیل بازداشت، اما در فعالیت‌های علمی وهنری شرکت می‌کرد.

 او همچنین در «انجمن ایران و فرانسه» در ارتباط با آموزش زبان فرانسه، «تئاتر نصر» در ایفای نقش‌های فولکلوریک (محلی شمالی) کار کرده است.

 چه خوبه برگشتی، گناهکاران، پایتخت، خانه بدوش یک خانواده محترم،پوپک و مش ماشاالله،خاله سوسکه،بیداری،پسر تهرونی،دلداده،

توفیق اجباری، بی وفا ، خوابگاه دختران، عروس فراری،بانوی من،شام آخر،مربای شیرین، من ترانه پانزده سال دارم، همسر دلخواه من، عشق شیشه‌ای،زخمی،مرد عوضی،بالاتر از خطر ،روزی که خواستگار آمد،افسانه دو خواهر،عبور از تله و... از جمله فیلم‌ها و سریال‌هایی بود که در آن به ایفای نقش پرداخته بود. 

مهناز میرزایی مدرک لیسانس مهندسی معدن دارد، شیفته‌ی کارهای سخت و به قول خودش مردانه است و به همین دلیل کار در معدن ذغال‌سنگ را انتخاب کرده است. او سال ۱۳۸۴ به عنوان اولین زن بعد از انقلاب اسلامی در معدن به کار پرداخت و به واسطه تلاش و جدیت، رئیس معدن سراپرده از توابع شهرستان کوهبنان شد. معدن سراپرده ۹۵ نفر پرسنل دارد که ۹۰ نفر مرد و ۵ نفر زن هستند.

2014 Deutsche Welle

همه ساله در اسفند ماه بنا بر رسمی کهن زنان شهر پلکانی و زیبای مجن با تهیۀ خاک سرخ و سفید از ارتفاعات البرز شرقی (پیرامون شهر) اقدام به تجدید نمای خانه‌های گِلی خود نموده و بدین شکل به استقبال بهار می‌روند.

2014 Deutsche Welle

رفتار غلط مأموران کشف قاچاق کالا در استان هرمزگان در برخورد با کالاهای قاچاق کشف شده، به سوژه‌ای برای خارجی‌ها تبدیل شده است.

به گزارش ایسنا، جمهوری اسلامی در ادامه نوشت: تصاویر ویدئویی منتشر شده از این مأموران نشان می‌دهد آنها پس از کشف مقدار زیادی گازوئیل قاچاق، اقدام به ریختن و هدر دادن آن می‌کنند. این تصاویر که توسط اخبار سیمای جمهوری اسلامی ایران منتشر شده به سوژه‌ای کمدی برای خارجی‌ها تبدیل گردیده است.

باخبر شدم که خانم «ابرو گوندش» که در شبکه تلویزیونی «استار ترکیه» داور برنامه «صدای برتر ترکیه» است، دقایقی برای همسرش «رضا ضراب» گریه کرده است! البته هنوز اتهام آقای ضراب کاملا ثابت نشده است و گریه‌های یک همسر برای شوهرش قابل احترام است و شوخی‌بردار نیست و من هم قصد شوخی با عواطف انسانی را ندارم. اما عرض می‌کنم که من هم با شنیدن خبر خروج 87 میلیارد یورو از ایران اشکم درآمد و های‌های گریستم. انتظار دارم که رسانه‌ی ملی به ما مردم ایران اجازه بدهد دقایقی برای پول‌های از کف‌رفته‌مان گریه کنیم. اصلا می‌شود یک برنامه طراحی کرد با نام «گریه‌های ایرانی» و با شعار «هم‌وطن زار بزن» و در این برنامه به مردم فرصت داد گریه کنند. همه‌اش که نمی‌شود خندید و شبکه نسیم راه انداخت. من خودم وقتی گزیده‌ای از تحقیق‌وتفحص مجلس از سازمان تأمین‌ افتضاحی را خواندم، گریه کردم، چون دیدم در زمانی که من و دیگر هم‌وطنان برای پرداخت بیمه خویش‌فرما به درودیوار می‌زده‌ایم، آقایان مشغول پارو کردن پول یا پول پارو کردن یا کردن پول مر پارو را بوده‌اند.

به هر حال امیدوارم گریه‌های ما و خانم ابرو گوندش به جایی برسد و دیگرانی نترسند که اشک در غم ما پرده‌در شود!

باقی بقای‌تان!

رضا ساکی

خبرگزاری دانشجویان ایران 

تصویر زیر، آرامگاه پوریای ولی - پهلوان نامدار ایرانی - را در شهرستان خوی در شرایطی بسیار نامناسب نشان می‌دهد.

به گزارش ایسنا، پهلوان محمود خوارزمی معروف به پوریای ولی، در میان ورزشکاران ایران نمونه‌ای از اخلاق، پایمردی و جوانمردی است.

سال دقیق ولادت او و مدت عمرش معلوم نیست اما در کتاب‌های مختلف مرگ او را سال ۷۲۲ ه.ق ذکر کرده‌اند و احتمالا در سال ۶۵۳ ه.ق نیز متولد شده است.

پوریای ولی ظاهرا شاعر نیز بوده و علاوه بر رباعیاتی که از وی باقی‌ مانده‌، برخی معتقدند مثنوی کنزالحقایق نیز متعلق به اوست که در سال ۷۰۳ ه.ق سروده شده‌ است.

تصویر زیر را فرهنگ‌نیوز منتشر کرده است.

جالبه که تا صحبت از پهلوانی و منش پهلوانی می شه بی درنگ همه به یاد تختی و پوریای ولی می افتیم و این وضعیت احترام گذاشتن این مملکت به سمبل قهرمانی و خصایل پهلوانانه آنست.