دایناسورها آخرین بار بیش از ۶۰ میلیون سال قبل بر زمین گام زدند بنابراین بر دانشمندان ایرادی نیست اگر ندانند که این موجودات خون سرد بوده اند یا خون گرم.

این موضوع بحث داغی در محافل فسیل شناسی و جانورشناسی است.

حالا تازه ترین تحقیقات درباره این موضوع نشان می دهد بزرگترین موجوداتی که در تاریخ زمین ظاهر شدند، جایی بین این دو دسته قرار می گیرند.

نتایج این مطالعه در نشریه ساینس چاپ شده است.

دانشمندان میزان رشد صدها گونه زنده و منقرض را مقایسه کردند. این کار با استفاده از حلقه های رشد و اندازه استخوان دایناسورها انجام شد.

به گفته این محققان میزان رشد با درجه متابولیسم بدن ارتباط مستقیم دارد، یعنی میزان مصرف انرژی که دو دسته خون گرم و خون سرد را از هم جدا می کند.

خون گرم ها دمای بدنشان را ثابت نگاه می دارند اما خون سردها با تغییر فصل می توانند به دمای محیط عادت کنند.

موجودات خون گرم مثل پستانداران و پرندگان سوخت زیادی لازم دارند و آن را به سود خود به کار می برند، از جمله سرعت حرکت و قوای مغزی بیشتر.

خون سردها اقتصادی ترند یعنی کمتر مجبورند مصرف کنند اما از این فوایدی مثل سرعت حرکت بی بهره اند.

به گفته دانشمندان یک انسان ممکن است روزی پنج ساندویچ لازم داشته باشد اما خزندگان هم اندازه انسان شاید با هفته ای دو ساندویچ دوام بیاورند.

جان گریدی نویسنده اصلی مقاله که دانشجوی دکترا در دانشگاه نیومکزیکو است می گوید مساله خون گرم یا خون سرد بودن دایناسورها یکی از مباحث داغ در عالم فسیل شناسی و جانورشناسی است.

تیم او نظریه اش را با بررسی میزان رشد ۳۸۱ گونه متفاوت از جمله ۲۱ دایناسور تنظیم کرد.

از آنجا که استخوان ها هم مثل درختان در سطح مقطع شان دارای حلقه های رشد هستند، اندازه استخوان فسیل دایناسورها در سنین مختلف به فسیل شناسان امکان می دهد میزان رشد آنها در طول زندگی را حساب کنند.

اطلاعات نشان داد که دایناسورها از نظر درجه متابولیسمی جایی بین خزندگان و پستانداران قرار می گیرند.

این مطالعه همچنین چندین گونه زنده را در طبقه بندی جدید میان خون گرم و خون سرد قرار می دهد.

از جمله ماهی تن، بعضی کوسه ها، و لاک پشت موسوم به «پشت چرمی» از سایر ماهی ها و خزندگان حرارت بیشتری تولید می کنند درحالی یک پستاندار به نام اچیدنا در استرالیا هست که تخم می گذارد و برخلاف سایر پستانداران نمی تواند دمای بدنش را ثابت نگاه دارد.

BBC NEWS