جندی شاپور (البرز)

علمی فرهنگی

سقوط سیارک‌ها، آتشفشان‌های مهیب در شبه قاره‌ هند یا تغییرات جوی؛ کدام یک از این عوامل در نابودی قطعی دایناسورها نقش داشتند؟ تحقیقات جدید نشان می‌دهند که انقراض دایناسورها، پیش از تمام این فاجعه‌های طبیعی رخ داده است.

بسیاری از دانشمندان معتقدند که دلیل اصلی انقراض دایناسورها که نزدیک به ۶۶ میلیون سال پیش آغاز شد، برخورد شهاب‌سنگ‌های عظیمی به قطر ۱۰ کیلومتر با زمین در شبه‌جزیره "یاکاتان" در مکزیک بوده که در اثر آن دهانه‌ آتش‌فشان چیکسوکلب به شعاع ۱۸۰ کیلومتر به‌وجود آمده است.

برخی دیگر از این نظریه دفاع می‌کنند که آتشفشان‌های عظیم و پرقدرت در هند که در دوره‌‌ تصادم شهاب‌سنگ‌ها با زمین رخ داده، عامل اصلی انقراض دیناسورها بوده است.

گروه سومی از محققان بر این باورند که هر دوی این عوامل در نابودی قطعی انواع این موجودات دیرینه‌زیست نقش بازی کرده‌اند. به نظر این گروه، برخورد سیارک‌های بزرگ و ملتهب با زمین، در پوسته‌ها و لایه‌های آن تغییراتی به‌وجود آورده که یک رشته از آتش‌فشان‌های سهمناک را به همراه داشته و در نتیجه در اثر دگرگونی‌های جوی، این جانوران را به سراشیبی انقراض سوق داده است.

داده‌ها و تحلیل‌های جدید

اکنون یک گروه کارشناس بریتانیایی به این نتیجه رسیده‌اند که انقراض دیناسورها پیش از آن که شهاب ‌سنگ‌های کلان به زمین اصابت کنند، آغاز شده بود.

در گزارشی که این گروه در مجله‌ تخصصی "Proceedings of the National Academy of Sciences" منتشر کرده، آمده است که میلیون‌ها سال پیش از نابودی قطعی این پستانداران خونگرم، بسیاری از انواع آن‌ها (دایناسورهای گیاه‌خوار، گوشت‌خوار و همه چیز خوار) از میان رفته و نوع‌های جدید ایجاد نشده بودند.این نتایج بر اساس تجزیه و تحلیل داده‌های آماری بیش از ۴۲۰ یا ۶۱۴ نوع طبقه‌بندی شده‌ی‌ این خزنده‌ مهره‌دار انجام شده است.بنا به گفته‌ کارشناسان، نزدیک به ۲۴ میلیون سال پیش از تصادم شهاب‌سنگ‌های سترگ با زمین، ظرفیت ایجاد انواع جدید دایناسورها در تمام راسته‌های آن به تدریج کاهش گرفته تا این که به‌کلی از میان رفته است.

تنها برخی از انواع گیاه‌خوار این جانور دیرینه‌زیست از توانایی وفق‌دادن خود با محیط برخوردار بودند. احتمالا این گروه به دلیل داشتن فک‌ها و دندان‌های قوی توانسته بودند با تغذیه‌ گیاهان خاصی در آن دوره به حیات خود ادامه دهند. به گفته‌ کارشناسان بریتانیایی این گروه، ۱۴ درصد تمام انواع دایناسور را تشکیل می‌دادند.

در گزارش یادشده از دلیل انقراض قطعی دایناسورها سخنی به میان نیامده است. دانشمندان بریتانیایی ولی جمع سه عامل سقوط سیارک‌ها، آتشفشان‌های مهیب پی‌درپی و تغییرات جوی را بی‌تاثیر نمی‌دانند.

dw

ثبت دامنه آسایشگاه خیریه کهریزک
نویسنده: پیمان کیان. ׀ تاریخ: برچسب:دایناسورها,آتشفشان‌های مهیب ,آتش‌فشان چیکسوکلب ,شبه‌جزیره "یاکاتان",مکزیک,سقوط سیارک‌ها,مجله‌ تخصصی "Proceedings of the National Academy of Sciences",, ׀ موضوع: <-CategoryName-> ׀

دایناسورها آخرین بار بیش از ۶۰ میلیون سال قبل بر زمین گام زدند بنابراین بر دانشمندان ایرادی نیست اگر ندانند که این موجودات خون سرد بوده اند یا خون گرم.

این موضوع بحث داغی در محافل فسیل شناسی و جانورشناسی است.

حالا تازه ترین تحقیقات درباره این موضوع نشان می دهد بزرگترین موجوداتی که در تاریخ زمین ظاهر شدند، جایی بین این دو دسته قرار می گیرند.

نتایج این مطالعه در نشریه ساینس چاپ شده است.

دانشمندان میزان رشد صدها گونه زنده و منقرض را مقایسه کردند. این کار با استفاده از حلقه های رشد و اندازه استخوان دایناسورها انجام شد.

به گفته این محققان میزان رشد با درجه متابولیسم بدن ارتباط مستقیم دارد، یعنی میزان مصرف انرژی که دو دسته خون گرم و خون سرد را از هم جدا می کند.

خون گرم ها دمای بدنشان را ثابت نگاه می دارند اما خون سردها با تغییر فصل می توانند به دمای محیط عادت کنند.

موجودات خون گرم مثل پستانداران و پرندگان سوخت زیادی لازم دارند و آن را به سود خود به کار می برند، از جمله سرعت حرکت و قوای مغزی بیشتر.

خون سردها اقتصادی ترند یعنی کمتر مجبورند مصرف کنند اما از این فوایدی مثل سرعت حرکت بی بهره اند.

به گفته دانشمندان یک انسان ممکن است روزی پنج ساندویچ لازم داشته باشد اما خزندگان هم اندازه انسان شاید با هفته ای دو ساندویچ دوام بیاورند.

جان گریدی نویسنده اصلی مقاله که دانشجوی دکترا در دانشگاه نیومکزیکو است می گوید مساله خون گرم یا خون سرد بودن دایناسورها یکی از مباحث داغ در عالم فسیل شناسی و جانورشناسی است.

تیم او نظریه اش را با بررسی میزان رشد ۳۸۱ گونه متفاوت از جمله ۲۱ دایناسور تنظیم کرد.

از آنجا که استخوان ها هم مثل درختان در سطح مقطع شان دارای حلقه های رشد هستند، اندازه استخوان فسیل دایناسورها در سنین مختلف به فسیل شناسان امکان می دهد میزان رشد آنها در طول زندگی را حساب کنند.

اطلاعات نشان داد که دایناسورها از نظر درجه متابولیسمی جایی بین خزندگان و پستانداران قرار می گیرند.

این مطالعه همچنین چندین گونه زنده را در طبقه بندی جدید میان خون گرم و خون سرد قرار می دهد.

از جمله ماهی تن، بعضی کوسه ها، و لاک پشت موسوم به «پشت چرمی» از سایر ماهی ها و خزندگان حرارت بیشتری تولید می کنند درحالی یک پستاندار به نام اچیدنا در استرالیا هست که تخم می گذارد و برخلاف سایر پستانداران نمی تواند دمای بدنش را ثابت نگاه دارد.

BBC NEWS

ثبت دامنه آسایشگاه خیریه کهریزک
نویسنده: پیمان کیان. ׀ تاریخ: برچسب:دایناسورها ,خون گرم یا خون سرد؟,خزندگان,خون گرم و خون سرد ,, ׀ موضوع: <-CategoryName-> ׀

 

مطالعات جدید حاکی از آن است که انقراض انبوه حیوانات عظیم‌الجثه در دوران پلیستوسن منجر به کمبود مواد مغذی خاک در زمان مدرن شد.

 به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، محققان در خصوص آسیب‌ بیشتر به حیوانات غول پیکر امروزی از قبیل فیل‌ها هشدار دادند.

Australian Megafauna

 دوران پلیستوسن که به 2.6 میلیون تا 11 هزار و 700 سال پیش بازمی‌گردد، حیوانات عظیمی موسوم به megafauna را به خود دید که سلطنت بر روی کره زمین را از دایناسورها به ارث برده بودند و سپس تمامی آن‌ها منقرض شدند.

یک megafauna که در دوران پلیستوسن زندگی می کرده و با بلندای 9فوت و 8 اینچ از ماموت نیز بزرگتر بوده است.(منبع :

 در طول حکومت آن‌ها، اکثر نقاط زمین به ساوانای افریقای امروزی شباهت داشت.

 این حیوانات بیش از 44 کیلوگرم وزن داشتند و نقش مهمی را در حاصلخیزی خاک نواحی نزدیک به رودخانه‌هایی که در نزدیکی آن‌ها تغذیه می‌کردند، ایفا کردند، زیرا مواد مغذی را از طریق مدفوع یا تجزیه بدنهاشان پس از مرگ، به خاک تزریق می‌کردند. حیوانات بزرگ بسیار بیشتر می‌خوردند و بیش از حیوانات کوچک‌تر مسافت می‌پیمودند و مسئول اصلی باروری خاک در فواصل دوردست بودند. کریس داوتی از دانشگاه آکسفورد بر این باور است که حیوانات بزرگ مانند شریان‌های تغذیه‌کننده زمین هستند و انقراض آن‌ها به تصلب این شریان‌ها می‌انجامد.

 با استفاده از مدل‌های ریاضی، محققان تخمین زدند که انقراض، پراکندگی فسفر مغذی گیاهی را در آمازون تا حدود 98 درصد کاهش داد و این امر در تمامی قاره‌های خارج از افریقا تا حد مشابهی اما با شدت کمتر، تکرار شد. افریقا تنها قاره‌ای بود که در آن انسان‌های مدرن همزمان با megafauna تکامل یافتند.

 به جای آن، مواد مغذی در نزدیکی دشت‌های سیلابی و دیگر نواحی حاصلخیز متمرکز شد.

 مدل مورد استفاده در این مطالعه به دانشمندان امکان پیش‌بینی اثر انقراض‌های بیشتر را می‌دهد؛ سرنوشتی که به باور تیم علمی، به سرعت به حیوانات عظیم‌الجثه امروزی به ویژه در افریقا و آسیا نزدیک می‌شود.

 جزئیات این تحقیق در مجله Nature Geoscience منتشر شده است.

ثبت دامنه آسایشگاه خیریه کهریزک
نویسنده: پیمان کیان. ׀ تاریخ: برچسب:megafauna , انقراض انبوه حیوانات عظیم‌الجثه ,دوران پلیستوسن ,دایناسورها ,حاصلخیزی خاک,, ׀ موضوع: <-CategoryName-> ׀

Tyrannosaurus Rex بیشک یکی از مخوفترین و بزرگترین گوشتخوارانی است که تا کنون پا بر روی کره خاکی نهاده است.همه چیز در مورد این درنده وحشی به گونه ای طراحی شده است که با جمجمه 4فوتی (1.2متر)خود دارای حداکثر فشار خرد کننده ممکن باشد. قدرت این فشار با تخمین زده شده در فشار پایین برابر 13000نیوتن و در بالاترین فشار ممکن برابر 235000نیوتن می باشد.(می توانید با فشار آرواره های تمساح یعنی 9000نیوتن مقایسه نمایید!).این دایناسور 10 تا 12 متر طول (حدود 40فوت) و 4تا 7تن نیز وزن داشته است.

در محاوره به آن لقب پادشاه دایناسورها را داده اند .او یک غول تروپود گوشتخوار است که در اواخر دوران کرتاسه یعنی 65 تا 66 میلیون سال قبل میزیسته است.این دایناسور همچنین مشهورترین دایناسور در میان این موجودات بوده و این شهرت به این دلیل است که اولین دایناسور بزرگ گوشتخوار کشف شده بوده است و تا مدتها بر این باور بودند که اوبزرگترین در نوع خود می باشد. او همچنین مالک بزرگترین دندان مابین دایناسورها است که با نوک تیز،لبه برشی، ضخامت و قدرت آن براحتی توان خرد کردن هر استخوانی را داشته است.با وجود کشف دایناسور گوشتخوار بزرگتر، او با خصوصیات منحصر به فرد خود کماکان مرکز توجه عموم دانشمندان جهت تحقیقات علمی بیشتر است. میلیون ها سال تکامل از او یک ماشین کشتار کامل ساخته بود.او با توجه به پاهای قدرتمند خود و سرعت بالایی که داشت قادر به گرفتن هر موجودی که بعنوان غذا به آن می اندیشید ،بود.او با این پاها در محیط های باتلاقی آن دوران با سرعت حدودی 35 (50کیلومتر درساعت) مایل قادر به تعقیب شکار خود بود.در این دوران تنها موجودی که باعث ترس یک تی رکس می گردد یک تی رکس دیگر است .بنا بر شواهد و زخمهای موجود بر استخوانهای باقیمانده از این جاندار به نظر می رسد که این زخمها کار یک موجود همنوع دیگر می باشد. اولین نمونه استخوان آن در سال 1892 توسطEdward Cope کشف گردید . دومین نمونه درسال 1900 توسطBarnum Brownدستیار متصدی موزه تاریخ طبیعی آمریکادر وایومینگ یافت گردید.این موجود نمونه تغییر تفکر دانشمندان در مورد دایناسورها بر اثر یادگیری می باشد .اگر به سال 1915 بازگردیم باور دانشمندان در مورد آن این بوده که موجودی است کند و خونسرد که دم خود را در امتداد بدن بر روی زمین می کشیده است .امروزه دانشمندان مطمئن هستند که این موجود خونگرم دم را در موازات زمین نگاه داشته و براحتی توان دویدن و فعالیت را داشته است.در مقایسه با سایر گوشتخواران آن دوران مانند آلوزوروس(Allosaurus) تیرانورها دارای مغز قابل توجهی بوده اند (نه در مقایسه باپستانداران).بدلیل استفاده سنگین از دندان ها اغلب دندانها دارای نوکهای آسیب دیده و یا شکسته اند ولی برخلاف پستانداران دندانهای آنهادر تمام طول عمربطور مدام قابلیت رشد داشته است.

ثبت دامنه آسایشگاه خیریه کهریزک
نویسنده: پیمان کیان. ׀ تاریخ: برچسب:تیرانوسوروس رکس(Tyrannosaurus Rex),دایناسورها,گوشتخوار,کرتاسه ,شکارچی,تیرانوسوروس, ׀ موضوع: <-CategoryName-> ׀

صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 233 صفحه بعد

CopyRight| 2009 , scientific.alborz.LoxBlog.Com , All Rights Reserved
Powered By LoxBlog.Com | Template By:
NazTarin.Com